به گزارش بازار، علی علمدار، رئیس کانون مرتع‌داران ایران گفت: از سال ۱۳۴۱ خورشیدی رژیم پهلوی با مصوبه دولت و بدون نظر مجلس ملی، مراتع را تحت مدیریت خود قرار داد و در نتیجه، مدیریت مردمی و نظام خان‌نشینی روستایی از بین رفت.
وی اظهار کرد: این اقدام منجر به تقابلی میان مرتع‌داران و نیروهای پهلوی شد و ما نمایندگان دولت را به همکاری نمی‌پذیرفتیم.
این مسئول صنفی افزود: پس از انقلاب اسلامی، برای تمامی زمین‌های مرتعی، سند منگوله‌دار ملی صادر شد و ما حتی به‌عنوان مستأجر نیز حساب نمی‌شدیم. به همین دلیل، اکنون برای مرتع‌داران مشخص نیست که چه نقشی دارند.
رئیس کانون مرتع‌داران ایران ادامه داد: با وجود تلاش‌های سازمان منابع طبیعی در سال‌های اخیر برای دلگرم کردن عشایر، عدم اطمینان مرتع‌داران نسبت به آینده موجب شده است که نسل‌های بعدی عشایر نیز علاقه‌ای به ادامه شغل اجدادی خود نداشته باشند.
علمدار عنوان کرد: بنابراین، اگر می‌خواهیم مراتع احیا شوند، باید اراضی به مرتع‌داران واگذار شود و دولت صرفاً نظارت بر کاربری درست بهره‌برداران را داشته باشد، همان‌طور که در اراضی کشاورزی انجام می‌شود. اما اکنون نگرانیم که دولت با یک بخشنامه، ما را از اراضی خود اخراج کند.
این فعال حوزه مرتع با بیان اینکه مرتع‌ها تحت تأثیر عوامل مختلفی تخریب می‌شوند، گفت: فعالیت‌های معدن‌کاری که هیچ‌کس به آنها توجه نمی‌کند و در همه جا تخریب می‌کنند از جمله این عوامل هستند.
وی گفت: مشخص نیست که کدام مناطق را برای چه اهدافی تخریب می‌کنند.
رئیس کانون مرتع‌داران ایران تصریح کرد: در حال حاضر، بودجه‌ای برای حفاظت از مراتع وجود ندارد و پس از اینکه این مناطق به بیابان تبدیل شدند، تازه هزینه‌هایی برای مالچ‌پاشی صرف می‌شود. با توجه به اینکه زیست ما ایلات وابسته به مراتع است و ما بهترین محافظان این مراتع هستیم.
