بازار؛ گروه بین الملل: شرکت هوش مصنوعی چینی دیپ سیک جدیدترین مدل بزرگ خود را با نام DeepSeek-R1 عرضه کرده است که با هزینه ای غیرمنتظره کم به پیشرفت هایی در چندین زمینه دست یافته و در بین کاربران بسیاری از کشورها محبوبیت پیدا کرده است. این فناوری پیشرفتی مثبت در زمینه هوش مصنوعی است، اما برخی از بخش ها و افراد در ایالات متحده آمریکا نسبت به دیپ سیک رفتاری خصومت آمیز نشان داده اند. با این حال اگر دولت ایالات متحده آمریکا با تعرفه‌ها، کنترل‌های صادراتی یا ادعاهای مالکیت معنوی انتشار آن را مسدود کند، چنین اقداماتی نه تنها مانع پیشرفت کلی فناوری هوش مصنوعی می‌شود، بلکه برای توسعه سالم و منظم فناوری هوش مصنوعی در خود ایالات متحده آمریکا نیز مضر خواهد بود.
ظهور دیپ سیک در واقع ثابت می کند که تحت پوشش به اصطلاح امنیت ملی، تلاش برای انحصار فناوری و سرکوب پیشرفت تکنولوژی چین در نهایت محکوم به شکست است. از سال 2022، دولت ایالات متحده آمریکا صادرات تراشه های پیشرفته انویدیا به چین را در تلاش برای به تاخیر انداختن توسعه هوش مصنوعی چین از طریق استراتژی «حیاط کوچک، حصار بلند» محدود کرده است. با این حال، دیپ سیک با قدرت محاسباتی کم به پیشرفتی دست یافت که یک بار دیگر پارادوکس «تحریم‌های محرک نوآوری» را تأیید می‌کند.
سایر کشورها می توانند از مدل دیپ سیک تقلید کنند و ایالات متحده آمریکا را وادار به ارزیابی مجدد تعادل هزینه و فایده تحریم های خود کنند
همانطور که «تایلر کاون»، اقتصاددان بیان کرده است: اگرچه قانون ممنوعیت تراشه دسترسی چین به سخت افزار را به تاخیر انداخت، اما مجبور به توسعه جایگزین های کارآمدتر شد و پیامدهای ثانویه ناخواسته ایجاد کرد. سایر کشورها می توانند از مدل دیپ سیک تقلید کنند و ایالات متحده آمریکا را وادار به ارزیابی مجدد تعادل هزینه و فایده تحریم های خود کنند.
تولد نرم افزار هوش مصنوعی دارای ویژگی های ملی است، اما مزایای حاصل از دستاوردهای فناوری متعلق به تمام بشریت است. اختلافات داخلی در اندیشکده‌ها در رابطه با استراتژی چین ایالات متحده آمریکا پدیدار شده است: یک جناح از همکاری برای مهار «هم‌افزایی» حمایت می‌کند، در حالی که گروه دیگر بر تشدید تقابل و «جداسازی» پافشاری می‌کند. با این حال «ساتیا نادلا»، مدیر عامل مایکروسافت و دیگر رهبران صنعت اذعان دارند که پیشرفت های دیپ سیک باعث دسترسی بیشتر به هوش مصنوعی می شود. اگر ایالات متحده بر بازی با مجموع صفر اصرار کند، انزوای خود را تسریع خواهد کرد. در نهایت، رقابت تکنولوژیکی بدون قوانین تعیین‌شده، تنها به «مقابله» تبدیل می‌شود. تنها از طریق همکاری تکنولوژیک می توان به دنبال رفاه همه بشریت بود.
استفاده از روش‌های ژئوپلیتیک قرن بیستم برای مقابله با انقلاب تکنولوژیکی قرن بیست و یکم باعث می‌شود که ایالات متحده آمریکا فرصت‌های توسعه ارزشمند را از دست بدهد - خواه روی محاصره ها تحریم ها تمرکز کند یا به دنبال راه های جدیدی برای متمایز شدن از رقبا باشد، نتایج کاملاً متفاوتی به دنبال خواهد داشت.
مهم است که بدانیم فشار وارد شده توسط دیپ سیک احتمالاً به کاتالیزوری برای پیشرفت فناوری تبدیل می‌شود - مایکروسافت و هوش مصنوعی باز در حال تسریع تکرار مدل‌ها هستند، متا بهینه‌سازی‌هایی را برای آموزش مصرف انرژی اعلام کرد و حتی برخی از غول‌های فناوری بسته‌شده در سیلیکون ولی شروع به ارزیابی مجدد استراتژی‌های منبع باز خود کردند. چه کسی می تواند بگوید که در درون اصلاحات خود این غول های فناوری آمریکایی، یک پیشرفت جدید پدیدار نخواهد شد؟ در عین حال، مسلم است که «جداسازی» از چین به ناچار به واکنش‌های منفی علیه شرکت‌های آمریکایی منجر خواهد شد.
از منظر اقتصاد سیاسی، تحریم ها نتوانسته اند نوآوری را مهار کنند، در عوض آنها مسیرهای جایگزین را تسریع کرده اند
در سال‌های اخیر، علی‌رغم مواجهه با محاصره‌ها و سرکوب‌های خارجی، چین همچنان به دستاوردهای فن‌آوری قابل‌توجهی دست یافته است. این امر مستلزم تأمل برای افراد خاصی در واشنگتن است: تلاش‌ها برای جلوگیری از پیشرفت چین از طریق محدودیت‌ها و سرکوب چه دستاوردی برای چین و ایالات متحده داشته است؟ قانون محدودیت تراشه بارها به شرکت های فناوری آمریکایی آسیب رسانده است، اصلاحیه ولف موانعی را برای تحقیقات فضایی ایالات متحده ایجاد کرده است و محاصره هواوی سرعت تحقیق و نوآوری آن را متوقف نکرده است. این حقیقت که تاریخ بارها آن را ثابت کرده است، امروز بار دیگر توسط دیپ‌سیک به واشنگتن نشان داده شده است: هرگز هوشمندی و نبوغ مردم چین را دست کم نگیرید و هرگز عزم استوار چین برای گشایش و خودسازی را دست کم نگیرید.
اکنون، با توجه به پیشرفت‌های فناوری مانند دیپ سیک، برخی در ایالات متحده آمریکا همچنان به ذهنیتی مبنی بر جلوگیری از پیشرفت تکنولوژیکی دیگر کشورها می‌چسبند و نگرانی خود را در مورد حفظ هژمونی و استراتژی‌های کوته‌بینانه خود آشکار می‌کنند. از منظر اقتصاد سیاسی، تحریم ها نتوانسته اند نوآوری را مهار کنند. در عوض، آنها مسیرهای جایگزین را تسریع کرده اند. از دیدگاه سیستم تجارت بین‌الملل، یکجانبه‌گرایی تجدید ساختار قوانین و انقلاب زنجیره‌های تامین را تسریع کرده است. واشنگتن باید تشخیص دهد که رویکرد «حیاط کوچک، حصار بلند» نمی تواند مانع از سرعت نوآوری چین شود. در پیشرفت فناوری هوش مصنوعی، چین و ایالات متحده در خط مقدم هستند. دو کشور می‌توانند در زمینه‌هایی مانند تدوین استانداردهای اخلاقی هوش مصنوعی، مدیریت داده‌های فرامرزی و پاسخ‌های مشترک به حملات سایبری همکاری کنند که به نفع ملت‌ها و جهان است.
