دویدن دیوانه‌وار با سر به سمت دیوار؛ اسرائیل تاب جنگ هم‌زمان با حماس و حزب الله را دارد؟

به گزارش اکوایران، بنرهای قرمز رنگی که بر روی پل‌ها در جاده‌های اصلی شمال سرزمین‌های اشغالی آویزان شده‌اند حاوی یک عبارت است: «ول شده». این عبارتی است که تقریباً در هر مکالمه‌ای با معدود ساکنان باقی مانده در شهرها و روستاهای تقریباً متروکه نزدیک مرز، که هشت ماه است زیر آتش حزب الله قرار دارند، تکرار می‌شود.

قوانین نانوشته 

این همچنین موضوع اتهامی است که به کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل وارد شده است که نتوانسته راه حلی برای رگبار بی امان موشک‌ها و پهپادهایی که حزب الله از 8 اکتبر شلیک کرده، ارائه کند. رهبر حزب الله، اخیراً متعهد شد که به حملات ادامه دهد و تاکید کرد که گروهش به عنوان «جبهه حمایتی» برای حماس عمل می‌کند.

به نوشته اکونومیست، این جنگ غیر رسمی در شمال عمدتاً به یک سری قوانین نانوشته پایبند بوده است. حزب الله عمدتاً اهداف نزدیک مرز و پایگاه‌های نظامی را موشک‌باران کرده است. اسرائیل با حملات هدفمند به عوامل حزب الله، در برخی موارد در عمق لبنان، پاسخ داده است.

شدیدترین هفته نبرد

اگرچه هیچ یک از طرفین چیزی نزدیک به زرادخانه کامل خود را هم به نمایش نگذاشته‌اند، آتش فرامرزی از ماه گذشته افزایش یافته و هفته گذشته به شدیدترین سطح خود از زمان شروع جنگ رسیده است. اکونومیست با استفاده از داده‌های سیستم ماهواره‌ای ناسا و یک الگوریتم یادگیری ماشینی برای ردیابی آتش سوزی‌های مربوط با جنگ، تعداد حملاتی را که در هر دو طرف مرز اتفاق افتاده را مستند کرده است. در یک هفته منتهی به 27 خرداد 640 حمله از این دست صورت گرفت که 254 مورد آن تنها در 24 خرداد بود. این موشک‌ها و پهپادها منطقه وسیع تری را در اسرائیل هدف قرار دادند، از جمله شهر صفد که تخلیه نشده و حزب الله در تلاش برای ضربه زدن به تاسیسات نظامی در آن است. این اهداف شامل مقر فرماندهی شمالی ارتش اسرائیل است.

اگرچه در چند روز گذشته، شاید به دلیل عید قربان، سطحی از آرامش دوباره بازگشته، این جنگ جریان زندگی در لبنان و سرزمین‌های اشغالی را به هم ریخته است. در روزهای اول جنگ، اسرائیل غیرنظامیان ساکن در 2 کیلومتری مرز را تخلیه کرد. در سراسر مرز در جنوب لبنان بیش از 90،000 نفر از خانه‌های خود گریخته‌اند.

از نظر عددی، اسرائیل آسیب بیشتری به حزب الله وارد کرده و بیش از 300 نفر از نیروهای آن را در این مدت کشته است، در حالی که اسرائیل تلفات خود را 28 نفر اعلام کرده است. در 12 ژوئن، یک حمله هوایی اسرائیل، طالب سامی عبدالله، یکی از اعضای ارشد حزب الله که فرماندهی نیروهای آن در جنوب لبنان را بر عهده داشت کشت. اما این حملات کمک چندانی به کاهش ناامیدی در میان اسرائیلی‌های ساکن شمال نکرده است.

ادامه بمباران و تخلیه غیرنظامیان در اسرائیل منجر به افزایش درخواست‌ها از کابینه نتانیاهو برای اقدام قوی‌تر علیه حزب‌الله می‌شود. فشار سیاسی به ویژه روی نتانیاهو شدید است، چراکه بسیاری از افرادی که بیشترین آسیب را دیده‌اند از حامیان اصلی او بوده‌اند. در کریات شمونا، بزرگ‌ترین شهر مرزی سرزمین‌های اشغالی –که از 22،000 نفر جمعیت آن تنها 3،000 نفر شهر را ترک نکرده‌اند- سه چهارم رای دهندگان در انتخابات قبلی به لیکود، حزب نتانیاهو یا متحدان آن رأی دادند، اما اکنون شنیدن یک کلمه خوب از زبان آن‌ها در مورد نخست وزیر غیرممکن است. شیمون میمون، ساکن کریات شمونا، می‌گوید: «ما کاملاً ول شده‌ایم. من تمام عمرم به لیکود رای دادم، اما نمی‌دانم چرا نتانیاهو کاری انجام نمی‌دهد.»

نخست وزیر همچنین تحت فشار شرکای ائتلاف راست افراطی خود، برای تشدید تنش قرار دارد. بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی و رهبر حزب ملی‌گرای تندروی صهیونیسم مذهبی، خواسته است که اسرائیل در صورت ادامه شلیک‌های حزب الله، «جنوب لبنان را اشغال کند». با این حال، در حال حاضر، رهبران هر دو طرف مرز تمایلی به این ندارند که اجازه دهند درگیری به یک جنگ همه جانبه منجر شود.

سناریوی تهاجم زمینی به لبنان

با این حال، با فروکش کردن نبرد در غزه، برخی از واحدهای ارتش اسرائیل در شمال مستقر شده‌اند و در آنجا برای حمله زمینی علیه حزب الله آماده می‌شوند. در چنین سناریویی، اسرائیل به دنبال اشغال یک «منطقه حائل امنیتی» خواهد بود تا جوامع شمالی را از برد برخی از موشک‌های حزب الله خارج کند.

اما یک تهاجم زمینی تقریباً به طور قطع پاسخ شدیدتر حزب الله را به دنبال خواهد داشت که احتمالاً موشک‌های دوربردی را که قادر به اصابت به اهدافی در عمق اسرائیل هستند، پرتاب خواهد کرد. برای جلوگیری از این امر، ارتش اسرائیل ممکن است به موشک‌اندازها و مقرهای حزب الله حملات پیش‌دستانه انجام دهد، که بسیاری از آن‌ها در مناطق غیرنظامی مستقر هستند. تلفات سنگین غیرنظامیان در لبنان و اسرائیل در چنین جنگی مسلم است.

متحدان آمریکایی اسراییل از این رژیم خواسته‌اند که دست نگه دارد. آموس هوکشتاین، مشاور ارشد جو بایدن، رئیس‌جمهور جو بایدن، در تلاش برای ایجاد آتش‌بس بین اسرائیل و حزب‌الله در رفت و آمد در منطقه بوده است. به نظر می‌رسد که نتانیاهو از این ایده استقبال می‌کند، اگرچه او تمایل چندانی به موافقت با توقف جنگ در غزه ندارد. او در بیانیه‌ای در 26 خرداد گفت که «جایگزینی برای پیروزی وجود ندارد» و اسرائیل باید به مبارزه با حماس ادامه دهد.

جنگ دو جبهه‌ای

ژنرال‌های اسرائیلی اصرار دارند که در صورت لزوم، ارتش اسرائیل می‌تواند در دو جبهه بجنگد. اما هم‌چنین اعتراف می‌کنند که انجام این کار ارتش را به شدت تحت فشار قرار می‌دهد، ارتشی که به صدها هزار نیروی ذخیره متکی است که بسیاری از آن‌ها ماه‌ها در غزه بوده‌اند. یکی از فرماندهان ذخیره که در تمرینات آماده‌سازی برای چنین عملیاتی شرکت کرده، می‌گوید: «برای تصرف جنوب لبنان به نیروهای بیشتری نیاز داریم، اما در عین حال، بیشتر واحدها در غزه یا اطراف آن هستند. به نظر می‌رسد برنامه‌ها ناقص هستند.»

ارتش اسرائیل می‌خواهد جنگ علیه حماس را متوقف کند، ترجیحاً از طریق آتش‌بسی که همچنین آزادی 120 اسیر اسرائیلی را تضمین کند. اما آتش‌بس در غزه احتمالاً باعث می‌شود که حزب‌الله نیز حملاتش را متوقف کند. این امر رهبران اسرائیل را با دوراهی مواجه می‌کند؛ که آیا باید جنگ جدیدی را برای دور کردن این گروه از مرز آغاز کنند یا اجازه دهند در موقعیت فعلی باقی بماند و بتواند جوامع اسرائیلی را تهدید کند. در سال 2006، پس از جنگ قبلی بین اسرائیل و حزب‌الله، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه 1701 را تصویب کرد که از حزب الله می‌خواست سلاح‌ها و جنگجویان خود را از جنوب لبنان خارج کنند.

اجماع درون تشکیلات امنیتی اسرائیل این است که جنگ با حزب الله اجتناب ناپذیر است. اما به طور فزاینده‌ای دیدگاه ژنرال‌ها این است که این جنگ نباید به زودی اتفاق بیفتد. سرلشکر اسحاق گرشون، که اخیراً فرمانده دوم جبهه شمالی بود، در 24 خرداد مقاله‌ای منتشر کرد و گفت که اگرچه او طرفدار حمله فوری به حزب الله در 7 اکتبر بوده، اما از آن زمان نظر خود را تغییر داده است. او نوشت: «اسرائیل در این زمان باید به سمت یک ترتیبات دیپلماتیک پیش برود نه جنگ» و افزود که استراتژی تل‌آویو در هشت ماه گذشته معادل «دویدن دیوانه‌وار با سر به سمت دیوار» بوده است. او استدلال کرد که اسرائیل برای بررسی، انتخاب کابینه جدید و سازماندهی مجدد، به آتش بس در غزه و لبنان نیاز دارد.

یک تحلیلگر کهنه کار اطلاعاتی اسرائیل می‌گوید: «پس از اتفاقی که در 7 اکتبر با حماس افتاد، ما متوجه شدیم که نمی‌توانیم به دشمنانمان اجازه دهیم در مرزهای ما توانایی‌های مخرب داشته باشند. اما ما باید زمان [هر جنگی] را انتخاب کنیم و نگذاریم ما را به آن بکشانند.»