به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جدیدترین خبرهای جهان را در این بسته خبری بخوانید.
گرگیعان؛ رسم رمضانی متفاوت و کهن
گرگیعان یا قرقیعان (Gargee"an)، جشنی که به‌طور عمده در کشورهای عربی شرقی به‌ویژه کویت، بحرین، عراق، عربستان سعودی و امارات، همچنین در استان‌های عرب‌زبان ایران از جمله خوزستان، بوشهر و هرمزگان برگزار می‌شود، مراسمی در شب پانزدهم ماه‌های شعبان و رمضان و مختص کودکان است که شامل پوشیدن لباس‌های سنتی و رفتن خانه به خانه برای دریافت شیرینی و آجیل از همسایگان در حالی است که آهنگ‌های سنتی می‌خوانند و پس از دریافت خوراکی برای صاحب خانه آرزوی سلامتی و رزق و روزی می‌کنند. این مناسبت در میان مسلمانان به‌ویژه شیعیان، ولادت امام دوم شیعیان، امام حسن مجتبی (ع) را در پانزدهم رمضان و ولادت امام موعود مهدی صاحب زمان (عج) را در پانزدهم شعبان گرامی می‌دارد.
منشأ کلمه گرگیعان به‌عنوان تلفظ بومی‌شده قرقیعان، نامشخص است، اما طبق نظریات موجود ممکن است از صدای برخورد کوزه‌های آهنی به یکدیگر یا از ضربه زدن به درها (قرع‌الباب) ناشی شود. این آئین در عراق به‌عنوان ماجینه، در بحرین به نام «قرقاعون»، در قطر با عنوان «قرنقعوه»، در عمان با اسم «قرنقشوه» و در کشور امارات با نام «حلق‌اللیله» شناخته می‌شود. البته اصطلاح قرنقشوه به‌طور گسترده در زمینه جشن‌های گرگیعان یا سنت‌های مشابه شناخته‌شده نیست و به نظر نمی‌رسد یک اصطلاح استاندارد مرتبط با این جشن باشد.
شعرهای این مراسم سنتی، کودکانه، ساده و آهنگین و به همان اندازه شیرین و دلنشین است که موجب محبوبیت بیشتر برگزاری آن میان کودکان می‌شود. گاهی کودکان این اشعار را با موسیقی همراه می‌کنند که دلیل اصلی آن جلب توجه صاحبان خانه‌ها و تهییج آنها برای عیدی دادن است. این آهنگ‌های شاد و ریتمیک، هرچند بر اساس منطقه متفاوت هستند، لحن و مفهوم مشابهی دارند و برای خانواده‌ها برکاتی را طلب می‌کنند.
خاستگاه این اشعار که در طول قرن‌ها تکامل پیدا کرده، نزدیک به سنت‌های فرهنگی و مذهبی منطقه خلیج‌فارس به‌ویژه شرق عربستان است و گفته می‌شود از عبارت «قرة‌العین» به معنای «نور چشم» یا «عزیز» گرفته شده است که هنگام ولادت امام حسن مجتبی (ع) مسلمانان آن را به پیامبر اکرم (ص) و والدین گرامی ایشان می‌گفتند. این عبارت با برکت و شادی همراه است و اعتقاد بر این است که کودکان مدینه این عبارت را در جشن‌ها می‌خواندند که در نهایت به آهنگ‌های گرگیعان تبدیل شد. اشعار برای گسترش شادی و محبت تمرکز دارد و بیشتر شامل طلب برکت برای خانواده است که با گذشت زمان به بخشی استاندارد از سنت گرگیعان تبدیل شد، زیرا کودکان آنها را هنگام جمع‌آوری شیرینی و آجیل می‌خواندند. این آهنگ‌ها همچنین با آواز و برکت جمعی، راهی برای نشان دادن شادی مناسبت‌های یاد شده است.
در اصل آهنگ‌های گرگیعان ریشه عمیقی در فرهنگ کشورهای خلیج فارس دارند و اهمیت مذهبی را با سنت‌های محلی ترکیب می‌کنند تا بیان منحصربه‌فردی از شادی و روحیه جمعی ایجاد کنند.
مسلمانان در غزه به‌علت شرایط سخت اقتصادی و تخریب بخش‌های کشاورزی، برای تهیه مواد غذایی اساسی با مشکل مواجه هستند. با این حال، مردم غزه با تلاش‌های فرهنگی و بشردوستانه، به استقبال رمضان می‌روند. فروشندگان در غزه به تهیه شیرینی‌های سنتی رمضان مانند کادایف مشغول هستند و فانوس‌های رمضان را به نمایش می‌گذارند. کادایف نوعی شیرینی است که اغلب با پسته و شیره غلیظ با پنیر پر می‌شود. زنان غزه‌ای حتی در این شرایط دست از خلاقیت نکشیده‌اند و با تبدیل کارتن‌های حاوی اقلام امدادی، فانوس‌های مخصوص رمضان را درست می‌کنند.
ساکنان محلی نیز در حال تعمیر مساجد آسیب‌دیده هستند تا بتوانند نمازهای تراویح را در رمضان برگزار کنند. سازمان‌های بشردوستانه مانند امداد اسلامی با توزیع غذا و همکاری با برنامه جهانی غذا، تلاش می‌کنند تا بحران گرسنگی را کاهش دهند و شرایط زندگی خانواده‌های آواره را بهبود بخشند.
نیروهای رژیم اسرائیل محدودیت‌هایی برای ورود به مسجد الاقصی در نظر گرفته‌اند و از ورود فلسطینیان تازه آزاد شده به این مسجد ممانعت می‌کنند. این محدودیت‌ها به تنش‌ها و چالش‌های فلسطینیان در ماه رمضان می‌افزاید. فانوس رمضان یک چراغ آویز رنگارنگ است که به‌طور سنتی در ماه رمضان استفاده می‌شود. فانوس‌ها نمادی از امید و نور هستند و اهمیت معنوی رمضان را به عنوان دوره‌ای از روزه‌داری، تفکر و روشنگری منعکس می‌کنند.
سنت استفاده از فانوس رمضان اغلب به دوره فاطمیان در مصر مرتبط است. بر اساس افسانه، مردم و از جمله کودکان، فانوس‌هایی را حمل می‌کردند تا به استقبال خلیفه بیایند و مسیر را در طول جشن آغاز ماه رمضان روشن کنند. این سنت به‌تدریج برای روشنایی مساجد گسترش پیدا کرد و اکنون به نماد ماه رمضان تبدیل شده است.
امن ترین کشورهای جهان برای گردشگران
جدیدترین گزارش شاخص صلح جهانی (GPI) مؤسسه اقتصاد و صلح (IEP)، 163 کشور و قلمرو مستقل در سراسر جهان را به ترتیب درجه صلح‌آمیز بودن رتبه‌بندی کرده است. این رتبه‌بندی بر سه عامل مختلف امنیت فردی و اجتماعی، درگیری‌های داخلی و بین‌المللی جاری و نظامی‌سازی استوار است. بر اساس این گزارش، صلح در ۱۲ از ۱۶ سال گذشته سال به سال کاهش و شکاف بین کشورهایی با بیشترین و کمترین آرامش افزایش داشته است. طبق گزارش حاضر امن‌ترین کشورهای جهان برای گردشگران به شرح زیر است.
ایسلند
بازدید از «سرزمین آتش و یخ» به‌دلیل چشمه‌های زمین گرمایی باورنکردنی، آبشارهای خیره‌کننده و شانس خوب برای دیدن شفق شمالی، از علاقه‌مندی‌های بسیاری از مردم جهان است. گردشگران همچنین می‌توانند از یخچال‌های این کشور دیدن و عاشقان هیجان در شکاف سیلفرا بین صفحات قاره‌ای آمریکای شمالی و اوراسیا، غواصی کنند. این کشور که آکوریری، دومین شهر ایسلند و کانون تماشای نهنگ هوساویک (Husavik) در شمال را در خود جای داده است، از سال ۲۰۰۸ مقام اول امنیت را در اختیار و سابقه‌ای طولانی در کسب عنوان امن‌ترین کشور جهان دارد.
ایسلند در صدر شاخص صلح جهانی برای سطوح صلح داخلی و بین‌المللی قرار داشته و هزینه زیادی برای ارتش خود نمی‌کند، بااین‌حال به‌دلیل افزایش اندک تظاهرات‌های خشونت‌آمیز، ۱.۵۵ درصد از امتیاز کلی خود را نسبت به سال گذشته از دست داد، بااین‌وجود همچنان آرام‌ترین کشور جهان است.
ایرلند
دوبلین به‌لحاظ ثبت شگفتی‌ها در گینس در رتبه بالایی قرار دارد و این امر ایرلند را در میان گردشگران بسیار محبوب می‌کند. این شهر نقاط دیدنی بسیاری دارد و در طول شب از گردشگران با گروه‌های موسیقی زنده ایرلندی پذیرایی می‌کند. خط ساحلی بکر اقیانوس اطلس این کشور بسیار زیباست و مکان‌های آرام زیادی برای لذت بردن از آرامش آن بدون هیاهوی ازدحام جمعیت وجود دارد. جزیره زمرد ایرلند دارای سطوح پایین تروریسم و درگیری داخلی یا بین‌المللی است.
اتریش
وین مدعی دربرداشتن بسیاری از جاذبه‌های گردشگری برتر اتریش، از جمله کاخ باورنکردنی شونبرون (Schonbrunn) و کافه‌های پر زرق و برق فراوان است که کیک‌های وینی خوش‌طعمی همچون ساچرتورته (Sachertorte) ارائه می‌دهند، اما تنها پایتخت این کشور نیست که ارزش دیدن دارد. تیرول کوهستانی دارای شرایط اسکی فوق‌العاده و فستیوال سالانه تابستانی سالزبورگ پذیرای هزاران فرهنگ نمایش تئاتر، اپرا و موسیقی است. اتریش در همه حوزه‌ها امتیاز بالایی دارد و پایتخت زیبای آن، وین، به لطف ثبات و زیرساخت‌هایش، به‌طور مداوم از زیست‌پذیرترین شهرهای فهرست واحد اطلاعات اکونومیست جهان محسوب می‌شود. در کل اتریش کشوری با نرخ جرایم خشن بسیار پایین است.
نیوزلند
بیشتر بازدیدکنندگان نیوزلند برای کشف محیط طبیعی خیره‌کننده این کشور، سواحل، یخچال‌های طبیعی، کوه‌ها، جنگل‌ها و دریاچه‌های آن به این کشور سفر می‌کنند. فرصت‌های زیادی برای رفتینگ در آب‌های سفید، پیاده‌روی و چتربازی در نیوزلند وجود دارد و این کشور محل فیلمبرداری سریال‌های معروفی همچون «ارباب حلقه‌ها: حلقه‌های قدرت» بوده است. نیوزلند مکان‌های فیلمبرداری زیادی، از جمله پارک ملی فیوردلند، سواحل دیدنی و پارک جنگلی کروماندل را در خود جای داده است و در سال جاری با موفقیت جایگاه خود را در شاخص صلح جهانی سال گذشته با امتیازهای بسیار بالا برای صلح داخلی و بین‌المللی حفظ کرد و بار دیگر در صدر منطقه آسیا و اقیانوسیه قرار گرفت. این مقصد خیره‌کننده به‌ویژه به‌واسطه مناظر خیره‌کننده‌ای شناخته شده است که در مجموعه فیلم ارباب حلقه‌ها به نمایش درآمد.
سنگاپور
غذا یکی از جذابیت‌های مهم سنگاپور است و بازارهای دست‌فروشی ارزان و بهداشتی این دولت-شهر طیف فوق‌العاده‌ای از گزینه‌های غذایی را ارائه می‌دهند. گشت‌وگذار در باغ‌های گیاه‌شناسی، یکی از مراکز خرید یا منطقه پرجنب‌وجوش هند کوچک این کشور از دیگر جاذبه‌های آن است. سنگاپور صلح‌آمیزترین کشور آسیا محسوب می‌شود و جامعه آن به لطف ثبات سیاسی، نرخ پایین جرم‌وجنایت، سیستم قانونی شفاف و نیروی پلیس قابل اعتماد، بسیار امن است. این کشور قوانین سختگیرانه معروفی همچون ممنوعیت فروش آدامس از سال ۱۹۹۲ را دارد که به عقیده بعضی از مردم به پایین نگه داشتن سطح جرم‌وجنایت در کشور کمک می‌کند.
سوئیس
بازدیدکنندگان این کشور اروپای مرکزی به‌واسطه شهرهای پاکیزه و مملو از کلیساهای تاریخی، خانه‌های اپرا و موزه‌های موضوعی و طبیعت دیدنی‌اش به این کشور می‌روند و منطقه زرمات آن مناظری زیبا از آبشارها، قله‌های جنگلی و کوه نمادین ماترهورن را ارائه می‌دهد. سوئیس با صعود از جایگاه دهم در سال گذشته، کشوری امن، تمیز و کارآمد محسوب می‌شود و این امر در گزارش شاخص صلح جهانی آن منعکس شده است که نشان می‌دهد سوئیس سطوح پایینی از درگیری داخلی و بین‌المللی دارد و در زمینه امنیت شخصی و اجتماعی امتیاز بسیار بالایی کسب کرده، بااین‌حال در زمینه نظامی‌سازی رتبه کمتری دارد.
پرتغال
پرتغال برای مدت طولانی یکی از اصلی‌ترین مقاصد تعطیلات تابستانی جهان بوده است. جذابیت‌های این کشور از خط ساحلی آلگاروه و کوه‌های مرکز آن تا لیسبون افسانه‌ای با شهر قدیمی زیبا و شهر تاریخی پورتو را شامل می‌شود. غذا نیز یک دلیل اصلی برای بازدید از آن است. پرتغال با حفظ جایگاه خود از سال ۲۰۲۳، به‌دلیل نرخ پایین جرم‌وجنایت و ثبات سیاسی، یکی از امن‌ترین کشورهای جهان باقی مانده است.
دانمارک
هیپستر کپنهاگ پذیرای بیشترین گردشگران این کشور است و مسافران در آن از بندر زیبای شهر نیهاون یا دوچرخه‌سواری در خیابان‌ها لذت می‌برند. این شهر برترین رستوران‌ها و مکان‌های برانچ را نیز در خود جای داده است. خارج از پایتخت، آرهوس دارای موزه هنر خارق‌العاده آروس (ARoS) است و مناظر حومه‌ای زیبایی برای کشف دارد. دومین کشور صلح‌آمیز سال گذشته در رتبه‌بندی جدید ۶ پله سقوط کرده، اما همچنان در این شاخص امتیاز بالایی به‌ویژه برای امنیت شخصی و اجتماعی دارد. دانمارک یکی از کم‌خطرترین کشورهای جهان برای شهروندان و بازدیدکنندگان است و به طور کلی می‌توان در آن شب و روزهای آرامی را سپری کرد.
اسلوونی
از محبوب‌ترین مناظر اسلوونی می‌توان به دریاچه بلد (Lake Bled) اشاره کرد، یک دریاچه سبز زمردی با جزیره‌ای کوچک که کلیسایی متعلق به قرن هفدهم در بالای آن قرار دارد. لیوبلیانا، پایتخت این کشور، به دلیل معماری تاریخی و میدان‌های قرون وسطایی‌اش شناخته‌شده است و این شهر برای افراد ماجراجو مسیرهای دیدنی در میان جنگل‌های بکر و قله‌های آلپ به‌سمت پارک ملی تریگلاو (Triglav) را دارد.
این کشور کوچک اروپایی، با جمعیتی تنها ۲.۱ میلیون نفر، یکی از امن‌ترین، سرسبزترین و تمیزترین کشورهای جهان است که این امر آن را به مقصدی جذاب برای یک آخر هفته طولانی تبدیل می‌کند. اسلوونی که همچنین به‌عنوان یکی از امن‌ترین مکان‌ها برای مسافرت زنان تنها رتبه‌بندی شده است، برای بازدیدکنندگان دریاچه‌های درخشان، کوه‌های خیره‌کننده و جنگل‌های سرسبزی را دارد که آن را برای هر نوع فعالیت در فضای باز ایده‌آل می‌کند.
مالزی
ارتفاعات کامرون مالزی میراث پیچیده استعمار بریتانیا و پوششی گسترده از مزارع چای و توت‌فرنگی را در خود دارد و با بالا رفتن از ۲۷۲ پله رنگارنگ در آن می‌توان به سمت غارهای باتو رسید. جزایری همچون لنکاوی و پنانگ اقامت‌های مجلل در جنگل‌های بارانی و غذاهای محلی لذیذ را ارائه می‌دهند و سفر به مرکز توانبخشی اورانگوتان سپیلوک می‌تواند جذابیت‌های زیادی را به همراه داشته باشد. مالزی با صعود از جایگاه نوزدهم در شاخص صلح جهانی سال گذشته و قرارگرفتن در جایگاه دهم لیست حاضر، امتیاز کاملی را در زمینه نبود درگیری‌های داخلی و بین‌المللی جاری در سراسر جهان کسب کرده است. این کشور که توسط گردشگران آسیای جنوب شرقی نادیده گرفته می‌شود، از ارتفاعات غنی از چای گرفته تا جزایر بهشتی، دیدنی‌های بسیاری برای ارائه به گردشگران دارد.
اردوگاه پناهندگان؛ اهرمی برای ایجاد شهرهای برابر
از هر ۶۷ نفر در سراسر جهان، یک نفر مجبور به ترک خانه خود شده است. آخرین آمار سازمان ملل برای پناهندگان، بر اساس داده‌های ژوئیه ۲۰۲۴، نشان می‌دهد که ۱۲۲.۶ میلیون نفر در سراسر جهان به اجبار از خانه‌های خود آواره شده‌اند. این سازمان افراد آواره را به‌عنوان کسانی تعریف می‌کند که به‌دلیل آزار و اذیت، درگیری، خشونت، نقض حقوق بشر و رویدادهایی که نظم عمومی را به‌شدت مختل می‌کنند، مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. از این تعداد، ۴۳.۷ میلیون نفر به‌عنوان پناهنده طبقه‌بندی شده‌اند.
این اعداد قابل توجه است و نه‌تنها بر کشورهای میزبان، بلکه بر شهرهای محل سکونت پناهندگان نیز تأثیر می‌گذارد، اگرچه این موضوع کمتر در رسانه‌ها پوشش داده می‌شود. واقعیت این است که تعداد افراد آواره در دهه گذشته به‌شدت افزایش یافته است. تعداد آوارگان بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۲، زیر ۵۰ میلیون نفر بود، اما داده‌های سازمان ملل نشان‌دهنده روند افزایشی مداوم از آن زمان است.
درگیری‌های مداوم و بحران‌های طولانی‌مدت به افزایش این اعداد کمک می‌کند. سازمان ملل تخمین می‌زند که درگیری‌های آخر در سوریه و اوکراین ۱۶.۷ میلیون نفر را در شرایطی قرار داده است که به کمک‌های بشردوستانه و حفاظت نیاز داشته باشند. پناهندگان سوری به کشورهای همسایه منتقل شده‌اند، اما پایان جنگ داخلی سوریه به حل بحران پناهندگان نینجامیده است و هنوز یکی از بزرگترین بحران‌های پناهندگی در جهان است. برخی پناهندگان سوری داوطلبانه به کشور خود بازگشته‌اند، اما سازمان‌های بشردوستانه هشدار می‌دهند که بازگشت آنها چالش‌های زیادی را به همراه خواهد داشت.
اردوگاه‌های پناهندگان و چالش‌های شهری
بسیاری از افراد آواره در اردوگاه‌های پناهندگان ساکن می‌شوند که بیشتر به‌دلیل اندازه و چالش‌های پیچیده‌شان به شهرهای کوچک تبدیل می‌شوند. این اردوگاه‌ها باید زیرساخت‌های بهداشتی، حمل‌ونقل یا مسکونی ایجاد کنند. آنها باید با ورود غیرمجاز افراد مقابله کنند و در عین حال تلاش کنند تا اردوگاه‌ها به محله‌های فقیرنشین تبدیل نشوند. مطالعات نشان می‌دهد که این اردوگاه‌ها مدل‌های ترکیبی از سکونت شهری را ایجاد کرده‌اند، به همین دلیل ضروری است که این مناطق به‌عنوان فضاهای شهری در نظر گرفته شوند.
بحران پناهندگان یک مسئله شهری است، زیرا با وجود تمایل به ایجاد اردوگاه‌ها در مناطق دورافتاده، بیشتر افراد آواره در نهایت به شهرهای بزرگ نقل مکان می‌کنند. طبق آمار شورای جهانی پناهندگان، ۶۰ درصد پناهندگان و ۸۰ درصد افراد آواره در مناطق شهری زندگی می‌کنند. کریستیانو دورسی از دانشگاه جوهانسبورگ معتقد است این حضور شهری منبع تنش‌های اجتماعی و سیاسی در مناطق آفریقایی شده است که میزبان تعداد زیادی پناهنده هستند.
پناهندگان در این محیط‌های شهری، با بی‌اطمینانی و چالش‌های قابل توجهی در دسترسی به مسکن روبه‌رو می‌شوند که شبیه به تجربیات جوامع شهری محروم است. استراتژی‌های مدیریت شهری و برنامه‌ریزی باید این واقعیات را در نظر بگیرند، به‌عنوان مثال، بحران پناهندگان سوری در لبنان، در سطح محله‌ها حل شده است و در حال حاضر تمرکز بر مناطق شهری با جمعیت پناهندگان بیشتر است و مسائلی همچون بهبود نورپردازی خیابان‌ها تا احیای پارک‌ها مورد بررسی قرار گرفته است.
نظرسنجی از پناهندگان نه‌تنها از نظر برابری اجتماعی، بلکه به‌دلیل پتانسیلی که برای شهرها به همراه می‌آورند، بسیار مهم است، همان‌طور که رشد بعضی از شهرهای قرن بیستم به‌دلیل ورود پناهندگان و جمعیت‌های آواره بوده است. برای درک نیازهای جمعیت پناهندگان و چالش‌های مرتبط، باید با کارشناسان برجسته در این زمینه مشورت کرد. کیلین کلاینسچمیت، یکی از مقامات برجسته کمک‌های بشردوستانه معتقد است که فناوری به افراد فقیر فرصت پیشرفت می‌دهد.
چگونه می‌توان اردوگاه‌های پناهندگان را به فضاهای شهری تبدیل کرد؟
اردوگاه‌های پناهندگان را باید به‌عنوان فضاهای شهری در نظر گرفت و آنها را بخشی از شهر در نظر گرفت. این به‌معنای ایجاد زیرساخت‌های مناسب، از جمله بهداشت، حمل‌ونقل و مسکن است، همچنین باید به ایجاد فرصت‌های شغلی و اقتصادی برای پناهندگان توجه کرد تا آنها بتوانند به‌عنوان بخشی از جامعه شهری عمل کنند.
یکی از چالش‌های اصلی در این مسیر، این است که اردوگاه‌های پناهندگان بیشتر در مناطق دورافتاده ایجاد می‌شوند و به این ترتیب از خدمات شهری و اقتصادی دور هستند، همچنین پناهندگان بیشتر اوقات با چالش‌های حقوقی و اداری روبه‌رو می‌شوند که مانع حضور و مشارکت آنها به‌عنوان شهروندان کامل می‌شود، به همین دلیل باید به پناهندگان فرصت داد تا در فرایند برنامه‌ریزی شهری شرکت کنند و نظرات آنها در نظر گرفته شود. ایجاد فرصت‌های آموزشی و شغلی برای آنها کمک می‌کند تا بتوانند به‌عنوان بخشی از جامعه شهری عمل کنند. با این کار می‌توان از پتانسیل پناهندگان برای توسعه شهری استفاده کرد و به ایجاد شهرهای پایدارتر و بر پایه برابری‌طلبی کمک کرد.
شروع ماه رمضان در ترکیه با چه سنت‌هایی همراه است؟
رمضان بازتابی معنوی است و مسلمانان در طول این ماه از طلوع آفتاب تا غروب خورشید روزه می‌گیرند. سنت‌هایی وجود دارد که در همه کشورها مشترک است، همچون شکستن روزه پس از غروب آفتاب برای افطار و بیدار شدن زود برای وعده غذایی پیش از طلوع آفتاب که به آن سحری می‌گویند. هرکدام از کشورهای مسلمان سنت‌های ویژه‌ای برای ماه رمضان دارند که در ادامه به رسوم ترکیه در این ماه پرداخته می‌شود.
رمضان در ترکیه
در شهرهای ترکیه، طبل‌زنان در خیابان‌ها راه می‌روند تا مردم را برای سحری بیدار کنند. شهرهای ترکیه در طول رمضان با نورهای تزئینی روشن می‌شوند و مساجد با آویختن نورهای تزئینی به نام مهیا، بین مناره‌ها که شامل آیه‌های قرآن است، تزئین می‌شوند. آب گل محمدی (گلاب) در طول این ماه زیاد مصرف می‌شود و به‌طور ویژه برای تهیه دسری معروف به نام گولاچ با ترکیب شیر و انار استفاده می‌شود.
رمضان پیده که به‌عنوان نان رمضان ترکی نیز شناخته می‌شود، نانی نرم و خمیری است که در آشپزی ترکیه‌ای در طول ماه مبارک رمضان، جایگاه ویژه‌ای دارد. این نان گرد و صاف به‌دلیل بافت نرم و کنجدهای خود به‌عنوان همراهی مناسب برای انواع غذاها، به‌ویژه در زمان افطار و سحری شناخته می‌شود.
نان آویزان (Askıda Ekmek)
نان آویزان یا «Askıda Ekmek» که به‌معنای نان روی قلاب است، یک سنت چندصد ساله در ترکیه است که روحیه خیراندیشی و همبستگی را در ماه رمضان و فراتر از آن به نمایش می‌گذارد. این سنت در ارزش‌های اسلامی، به‌ویژه مفهوم زکات، ریشه دارد که یکی از پنج ستون اسلام است که به کمک کردن به نیازمندان تأکید می‌کند. در این آئین اسلامی، نان به‌عنوان یک نعمت از طرف خداوند در نظر گرفته می‌شود و توزیع آن به‌عنوان راهی برای قدردانی از این نعمت و حمایت از نیازمندان دیده می‌شود. طی این رسم، مشتری به نانوایی می‌رود و برای دو عدد نان پول می‌دهد، اما فقط یک عدد را می‌برد و به نانوا می‌گوید که یکی از نان‌ها برای نان آویزان است. نانی که برای آن پول داده شده اما برداشته نشده است، در کیسه قرار می‌گیرد و روی قلاب آویزان می‌شود یا در یک مکان مشخص قرار می‌گیرد. در طول روز، هر کسی که نیاز دارد ، می‌تواند بپرسد آیا نان آویزان در دسترس است یا خیر و یک نان را به‌طور بردارد.
بهترین شهرهای جهان برای پیشرفت شغلی
بعضی از شهرهای جهان با پتانسیل درآمد بالا، محیط‌های کاری تشویق‌کننده و بازارهای کار قوی، سکوهای پرتابی خوبی برای رشد شغلی هستند. در واقع هر یک از ما سالانه حدود دو هزار ساعت از وقت خود را در محل کار می‌گذرانیم، بنابراین زمانی که از شغل خود لذت ببریم، شادی بیشتری را در زندگی خود تجربه می‌کنیم.
در ادامه به معرفی بهترین شهرهای دنیا برای پیشرفت شغلی با در نظر گرفتن شاخص‌هایی همچون هزینه اجاره، میانگین حقوق ماهانه، میزان استعدادهای قابل‌دسترس، سیستم‌های حمل‌ونقل شهری، فرهنگ کاری، تمرکز صنعتی و کیفیت زندگی افراد می‌پردازیم:
پاریس، فرانسه
پاریس که یکی از پربازدیدترین شهرهای جهان است، به‌عنوان یک شهر بسیار خوب برای رشد شغلی نیز شناخته می‌شود. این شهر با صنعت توسعه‌یافته خود که بیشتر حول محور فناوری، امور مالی و کالاهای لوکس متمرکز شده است، برای کسانی که در این صنایع کار می‌کنند، یک مکان عالی برای کار و زندگی محسوب می‌شود. از آنجا که بیشتر مشاغل در قالب هفته‌های کاری ۳۵ ساعته تعریف شده است و دارای تعطیلات آخر هفته هستند، در پایتخت فرانسه، تعادل بین کار و زندگی وجود دارد. اگرچه متوسط قیمت اجاره (۱۸۳۲ یورو)، در مقایسه با متوسط حقوق افراد، (۴۳۷۷۲.۸۶ یورو) می‌تواند نسبتاً گران باشد، اما اشتغال در بخش‌های کلیدی می‌تواند به جبران هزینه‌ها کمک کند، همچنین اگر افراد ترجیح می‌دهند در هزینه‌های اجاره خود صرفه‌جویی کنند، زندگی در خارج از شهر، بهترین گزینه است، زیرا پاریس اتصالات حمل‌ونقل عمومی عالی به مرکز شهر دارد.
دبی، امارات
دبی یکی دیگر از شهرهای مشهور جهان است که به‌دلیل فرهنگ و سبک زندگی خود شهرت دارد. به‌دلیل اینکه افراد زیادی برای مهاجرت دائم به دبی سفر می‌کنند، بازار کار آن به‌ویژه در صنایع مالی، فناوری و ساخت‌وساز است. این شهر دارای بخش املاک و مستغلات پررونق است و برای افرادی که اکنون در این حرفه کار می‌کنند و می‌خواهند فرصت‌های شغلی خود را بهبود بخشند، مناسب است. اگرچه اجاره‌بها و هزینه زندگی در دبی در مقایسه با سایر شهرها نسبتاً بالا است (۱۹۷۹.۰۰ یورو در ماه برای یک آپارتمان یک تخته)، اما در این شهر مالیات بر درآمد وجود ندارد. در دبی میزان جرم و جنایت بسیار پایین است و سرگرمی‌های زیادی برای افراد وجود دارد. نیروی کار نیز در این شهر نیز بسیار متنوع است و برای همه افراد بدون در نظر گرفتن جنسیت و نژاد، شغل وجود دارد. علاوه‌بر این، سیستم حمل‌ونقل عمومی دبی، بسیار خوب است و یک مرکز تجاری بین‌المللی محسوب می‌شود.
توکیو، ژاپن
توکیو یک انتخاب عالی برای کسانی است که به‌دنبال کار سخت و پیشرفت شغلی هستند. در واقع مزیت اصلی شهر این است که تقاضای زیادی برای متخصصان ماهر وجود دارد و نرخ بیکاری در آن بسیار پایین است. میانگین هزینه اجاره (۹۰۰.۰۰ یورو) در توکیو پایین‌ترین میزان در فهرست بهترین شهرهای جهان برای پیشرفت شغلی است و در مقایسه با میانگین حقوق (۳۸۱۲۵.۰۵ یورو) و همچنین نسبت حقوق و دستمزد در مقایسه با هزینه‌های زندگی، منصفانه است. این شهر تأکید زیادی بر فرهنگ سخت‌کوشی دارد، اما به همان اندازه بر رفاه کارکنان نیز تأکید دارد، به‌طوری که بسیاری از کارگران، سال‌های زیاد در یک شرکت کار می‌کنند. همچنین در شهر توکیو، مراقبت‌های بهداشتی عالی ارائه می‌شود و این سرزمین به فرهنگ و تاریخ غنی خود بسیار افتخار می‌کند. فناوری، امور مالی و کارهای تولیدی، از محبوب‌ترین صنایع شغلی در توکیو محسوب می‌شود، همچنین از آنجا که توکیو، یکی از بزرگترین شهرهای جهان به‌شمار می‌رود، از حمل‌ونقل عالی است برخوردار است و سیستم ریلی آن، قابل اطمینان‌ترین نوع خود در دنیا است. این شهر آسیایی دارای دو فرودگاه بین‌المللی است که پایتخت ژاپن را با یکی دو پرواز، به سایر نقاط جهان متصل می‌کند.
بارسلونا، اسپانیا
اگرچه بیشتر مشاغل موجود در این لیست تاکنون به‌طور عمده حول محور صنایع فناوری و مالی بوده‌اند، بارسلونا در زمینه پیشرفت شغلی، گزینه‌های کمی متفاوت‌تر از سایر شهرهای دنیا ارائه می‌دهد و تأکید زیادی بر صنعت مراقبت‌های بهداشتی و گردشگری دارد. این شهر زیبا که در سواحل شرقی اسپانیا قرار دارد، از مزیت آب‌وهوای گرم در تمام سال برخوردار است و بالا بودن کیفیت زندگی در آن به بخشی جدایی‌ناپذیر زندگی در داخل و اطراف شهر تبدیل شده است. در این شهر، قیمت اجاره به‌طور متوسط ۱۲۱۹.۰۰ یورو در ماه و متوسط حقوق افراد، ۳۱۸۱۲.۱۶ یورو است. کسب استعداد در بارسلونا برای مشاغل، به‌دلیل وجود دانشگاه‌های خوب، آسان است، همچنین سیستم حمل‌ونقل عمومی کارآمد شهری آن برای کار، زندگی و پیشرفت شغلی بسیار مناسب است.
هنگ‌کنگ
هنگ‌کنگ به‌عنوان یکی از سریع‌ترین و همچنین یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای دنیا شناخته شده است و فرصت‌های شغلی فراوانی، به‌ویژه در بخش‌های تجارت، فناوری و امور مالی در آن وجود دارد. یافتن مسکن در این شهر می‌تواند هزینه‌هایی با متوسط اجاره‌بها ۲۰۳۵ یورو در ماه داشته باشد که در مقایسه با متوسط حقوق ۵۳۴۵۱.۷۲ یورو، هنگ‌کنگ را به مکانی گران برای زندگی تبدیل می‌کند. در این شهر فرهنگ کاری به‌شدت بالا است و موفقیت‌های حرفه‌ای و نوآوری‌های شغلی زیادی برای افراد وجود دارد، همچنین هنگ‌کنگ چندین دانشگاه برتر و نیروهای کار ماهر را در خود جای داده است و یک مرکز تجاری بین‌المللی محسوب می‌شود که تقریباً با همه شهرهای دنیا ارتباط دارد. در این شهر، برای کسانی که می‌خواهند کمی دورتر از محیط شلوغ شهر زندگی کنند، وسایل حمل‌ونقل عمومی کارآمد و قابل اعتماد وجود دارد.
بهشت‌های جیب‌بری اروپا
تعطیلات به‌عنوان زمانی برای استراحت در نظر گرفته می‌شود، با این حال سفر به بعضی از مقاصد گردشگری در اروپا می‌توانند تجربه متفاوتی برای گردشگران به همراه داشته باشد. تحقیقات یک شرکت بیمه مسافرتی، نشان داده است که ایتالیا، فرانسه، اسپانیا، آلمان و هلند پنج کشور محبوب اروپایی در میان گردشگران هستند که در آن مردم بیشترین احتمال رویارویی با جیب‌بری را دارند. بعضی از مکان‌های توریستی این شهرهای اروپایی جولانگاه جیب‌برها هستند که با مهارت‌های بالا و سرعتی باورنکردنی می‌توانند پول، پاسپورت، ساعت و هر دارایی ارزشمند دیگر فرد را از او بربایند و وی تا لحظه نیاز به آنها حتی متوجه نشود که مورد دزدی قرار گرفته است.
سفر به این نقاط نیازمند اقدامات احتیاطی است. در نخستین مرحله لازم است که یک گردشگر از تمام مدارک اصلی خود شامل برنامه سفر، گذرنامه، ویزا، اطلاعات بانکی و اسناد واکسیناسیون خود کپی‌برداری کند تا در صورت دزدیده شدن نسخه‌های اصلی، به مشکل برنخورد. برای محافظت در برابر سرقت تلفن یا دیگر دارایی‌های ارزشمند خود نیز باید بیمه‌نامه تهیه کند، از سوی دیگر لازم است پول نقد خود را در نقاط مختلف نگه دارد که می‌تواند شامل کیف‌هایی باشد که زیر لباس دور کمر با پا بسته می‌شود. قرار دادن آنها درون یک زیپ مخفی تعبیه‌شده در لباس‌ها، کیف‌هایی که در مقابل بدن بسته می‌شود یا جایی همچون جعبه قرص که انتظار نمی‌رود آنجا باشد نیز مهم است.
همچنین لازم نیست فرد تمام وسایل ارزشمند خود را با هر بار بیرون رفتن با خود ببرد و کیف پول و گوشی موبایل کافی است. توجه به علائم هشداردهنده جیب‌بری نصب‌شده در این مکان‌ها نیز ضرورت دارد. در این اماکن نباید دارایی‌های ارزشمند خود را بررسی کرد، زیرا این اقدام به دزدان نشان می‌دهد که کجا را هدف قرار دهند، علاوه‌بر این، باید بند کیف را به‌نحوی به بدن وصل کرد که با کشیدن از بدن جدا نشود.
مکان‌های شلوغ اروپایی با اجتماع جیب‌برها به شرح زیر است:
فواره تروی - رم، ایتالیا
فواره تروی هر سال ۱۰.۵ میلیون نفر را به خود جذب می‌کند که شامل حدود ۱۲۰۰ نفر در هر ساعت می‌شود. این جمعیت آن را به مکانی محبوب برای جیب‌برها تبدیل می‌کند.
کولوسئوم - رم، ایتالیا
کولوسئوم یکی از نقاط پرجمعیت گردشگری در اروپاست که سالانه بیش از چهار میلیون نفر را به خود جذب می‌کند.
پانتئون - رم، ایتالیا
پانتئون از دیگر مقصدهای محبوب گردشگری در رم با احتمال جیب‌بری زیاد است.
دومو دی میلانو - میلان، ایتالیا
کلیسای دومو دی میلانو در میلان ایتالیا، مقصدی گردشگری با بالاترین حجم وسایل شخصی سرقت شده است.
گالری اوفیزی - فلورانس، ایتالیا
گالری اوفیزی با شاهکارهای خیره‌کننده و باشکوه، یک مکان محبوب جیب‌بری در فلورانس است.
برج ایفل - پاریس، فرانسه
پاریس در اروپا دارای رتبه دوم بیشترین موارد جیب‌بری است و برج ایفل، اصلی‌ترین جاذبه برای سرقت از گردشگران است.
کلیسای نوتردام - پاریس، فرانسه
کلیسای نوتردام جاذبه‌ای گردشگری است که بیشتر جیب‌برها آن را هدف قرار می‌دهند.
موزه لوور - پاریس، فرانسه
موزه لوور پاریس به‌شدت مورد توجه و علاقه باندهای جیب‌بری است که گردشگران را هنگام ایستادن در صف انتظار یا تحسین نقاشی‌ها هدف قرار می‌دهند.
طاق پیروزی - پاریس، فرانسه
طاق پیروزی از دیگر جاذبه‌های پاریس است که تعداد زیادی جیب‌بر در اطراف آن وجود دارد.
موزه اورسی - پاریس، فرانسه
موزه اورسی یک جاذبه توریستی محبوب است که هر سال جمعیت زیادی را به سمت خود می‌کشاند و این واقعیت آن را به هدفی برای جیب‌برها تبدیل می‌کند.
لاس رامبلاس - بارسلونا، اسپانیا
بارسلونا در زمینه جیب‌بری بدنام است و بیشتر آنها در لاس‌رامبلاس، زمانی رخ می‌دهد که قربانیان در حال تماشای اجراهای خیابانی هستند.
پلازا مایور - مادرید، اسپانیا
میدان عمومی معروف پلازا مایور جولانگاه دزدها و جیب‌برهاست.
الحمرا - گرانادا، اسپانیا
الحمرای گرانادا جاذبه‌ای است که هر گردشگری باید از آن بازدید کند، بااین‌حال جیب‌بری در آن رایج است.
دروازه براندنبورگ - برلین، آلمان
دروازه براندنبورگ برلین به‌عنوان بدنام‌ترین مکان جیب‌بری در آلمان شناخته می‌شود.
ساختمان رایشتاگ - برلین، آلمان
جیب‌برها در آلمان بسیار گردشگرانی را هدف قرار می‌دهند که از ساختمان رایشستاگ بازدید می‌کنند و هنگام‌حضور در صف انتظار یا حرکت در میان جمعیت متراکم، اشیای قیمتی آنها را می‌دزدند.
گالری ایست‌ساید - برلین، آلمان
گالری ایست‌ساید طولانی‌ترین گالری روباز جهان و یکی از بدنام‌ترین مکان‌های جیب‌بری در آلمان است.
خانه آن فرانک - آمستردام، هلند
خانه آن فرانک یک مکان گردشگری محبوب در آمستردام با آمار بالایی از جیب‌بری است.
آلفاما - لیسبون، پرتغال
خیابان‌های پر پیچ‌وخم و باریک آلفاما، شهر قدیمی لیسبون، هر سال شاهد تعداد بالایی از جیب‌بری است.
سلطان احمد - استانبول، ترکیه
محله سلطان احمد استانبول مکان‌های دیدنی نمادینی همچون ایاصوفیه و مسجد آبی را در خود دارد، حجم بالای گردشگران آن را مستعد جیب‌بری می‌کند.
آکروپولیس - آتن، یونان
آکروپولیس آتن با ویرانه‌های باستانی و مناظر خیره‌کننده‌اش، مقصدی است که هر گردشگری باید از آن دیدن کند، با این حال محبوبیت آن در میان گردشگران، آن را به هدفی مهم برای سارقان و جیب‌برها تبدیل کرده است.
خیابان آکسفورد - لندن، انگلستان
خیابان آکسفورد یک مقصد خرید محبوب در مرکز لندن، اغلب مورد هدف جیب‌برهایی قرار می‌گیرد که سوار موتورسیکلت می‌شوند و تلفن‌ها را از دست گردشگران می‌ربایند.
راهبردهای کلیدی برای فضاهای شهری با محوریت خانواده
طراحی شهری فراگیر در عصر حاضر، به یک ضرورت تبدیل شده است. ایجاد فضاهای شهری که برای همه ساکنان، صرف‌نظر از سن، توانایی یا پس‌زمینه، در دسترس و لذت‌بخش باشند، به زیست‌پذیری و پایداری شهرها کمک می‌کند و حس تعلق به جامعه را میان اعضا ارتقا می‌دهد. حضور خانواده‌ها به‌عنوان مهم‌ترین واحد اجتماعی در فضاهای شهری، می‌تواند در ارتقای آسایش محیطی و حضور سایر گروه‌های اجتماعی مؤثر باشد.
شهرهای موفقی همچون پاریس، وین، کوریتیبا، بارسلونا و توکیو به‌عنوان الگوهای طراحی شهری فراگیر عمل می‌کنند که محوریت طراحی شهری را بر خانواده‌ها گذاشته‌اند. ایجاد پیاده‌روهای عریض و در دسترس، کاهش سرعت تردد خودروها، توسعه مسیرهای دوچرخه، طراحی فضاهای بازی و تفریحی برای کودکان، مشارکت اجتماعی و بازخورد گرفتن از جامعه می‌تواند به ایجاد فضاهایی منجر شود که اولویت آنها بر ایمنی، پایداری و فراگیری است تا نیازهای خانواده‌ها را برآورده کنند.
پیاده‌رو بودن و دوچرخه‌سواری
طراحی محله‌های شهری باید بر حصول اطمینان از ایمنی کودکان و خانواده‌ها در مسیرهای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری متمرکز باشد. این شیوه طراحی موجب تشویق کودکان به فعالیت بدنی و تقویت استقلال آنها می‌شود. مسیرهای عریض و ایمن موجب افزایش تحرک میان ساکنان شهر می‌شود و کاهش خطر بیماری‌های قلبی، دیابت، چاقی و اختلالات سلامت روان را در پی دارد. کاهش وابستگی به خودرو، آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و به جامعه کمک می‌کند در محیطی سالم‌تر زندگی کنند. این دو فعالیت از نظر محیطی پایداری را افزایش و با کاهش انتشار کربن، اثرات تغییرات اقلیمی را کاهش می‌دهند.
افزایش قابلیت پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در محله‌ها موجب افزایش تمایل به رفت‌وآمد پیاده و رونق کسب‌وکارهای محلی می‌شود که به افزایش فروش و فعالیت اقتصادی محله‌ها کمک می‌کند، همچنین هزینه‌های حمل‌ونقل برای افراد و جوامع را کاهش می‌دهد.
برای اجرای این استراتژی، توسعه زیرساخت‌ها بسیار مهم است که شامل پیاده‌روهای پهن، گذرگاه‌های ایمن و تقاطع‌های مناسب برای عابرپیاده، مسیرهای دوچرخه اختصاصی، قفسه‌های دوچرخه و اقدامات آرام‌سازی ترافیک است. سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی شهری باید اولویت پیاده‌رو بودن و دوچرخه‌سواری را در نظر بگیرد تا جوامعی پویا و پایداری ایجاد شود که برای حضور خانواده‌ها مناسب هستند.
مناطق بازی و فضاهای عمومی
مناطق بازی و فضاهای عمومی از اجزای ضروری برنامه‌ریزی شهری هستند که مزایای زیادی برای بازی و رشد کودکان و خانواده‌هایشان به همراه دارند. این فضاها با تشویق به فعالیت‌های فیزیکی همچون دویدن، بالا رفتن و ورزش، توسعه جسمی و سلامت کودکان را تسهیل می‌کنند و با فراهم کردن فضایی برای بیان هیجانی و تعاملات اجتماعی، استرس و اضطراب را کاهش می‌دهند.
فضاهای عمومی به‌عنوان مراکز اجتماعی عمل می‌کنند که کودکان می‌توانند مهارت‌های اجتماعی ضروری همچون به اشتراک گذاری، همکاری و حل تعارض را بیاموزند. این فضاها همچنین همبستگی اجتماعی را بین خانواده‌ها و اعضای جامعه تقویت می‌کنند و حس تعلق و مشارکت اجتماعی را ارتقا می‌بخشند.
مناطق بازی می‌توانند فرصت‌های آموزشی را فراهم کنند که به‌عنوان محیطی برای یادگیری و توسعه شناختی عمل می‌کنند و کودکان از طریق آشنایی با محیط زیست، اکتشاف و تعامل با محیط اطراف خود، آموزش می‌بینند. پارک‌ها و مناطق بازی که به خوبی نگهداری می‌شوند، می‌توانند ارزش املاک را افزایش دهند و خانواده‌ها و سرمایه‌گذاران را جذب کنند و در نهایت به تقویت اقتصاد محلی کمک کنند.
در طراحی این مناطق باید اطمینان حاصل شود که فضاها برای کودکان با توانایی‌های مختلف در دسترس هستند و عناصر جذاب برای گروه‌های سنی مختلف از جمله جوانان و بزرگسالان را در بر دارند تا تعاملات بین نسلی تسهیل شود. جوامع محلی باید در فرایند برنامه‌ریزی مشارکت داده شوند تا نیازها و ترجیحات آنها برآورده شود. ادغام مناطق بازی و فضاهای عمومی در استراتژی‌های طراحی شهری به ایجاد محله‌های پویا و دوستدار خانواده کمک می‌کند.
مدیریت حمل‌ونقل
گزینه‌های حمل‌ونقل عمومی نیز در ایجاد فضاهای شهری دوستانه برای خانواده‌ها نقش مهمی دارند. حمل‌ونقل عمومی در دسترس و قابل اعتماد، نیاز به خودروهای شخصی را کاهش می‌دهد و شهرها را برای خانواده‌ها دوستانه‌تر می‌کند. بستن خیابان‌ها برای ایجاد مناطق بازی یا اجرای سرعت‌گیر برای کاهش سرعت تردد خودروها در خیابان‌ها می‌تواند مناطق ایمن‌تری برای رفت‌وآمد و بازی کودکان بدون نظارت مداوم والدینشان ایجاد کند.
مدیریت ترافیک یک بخش حیاتی از برنامه‌ریزی شهری است که هدف آن بهینه‌سازی جریان ترافیک، کاهش تراکم و ارتقای کارایی سامانه‌های حمل‌ونقل است. استراتژی‌های مؤثر مدیریت ترافیک شامل ادغام سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی و ترویج شیوه‌های تردد پایدار است که مردم را تشویق می‌کند به‌جای خودروهای شخصی، از دوچرخه، اتوبوس، مترو یا قطار استفاده کنند. هماهنگی بین سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی و سیستم‌های مدیریت ترافیک، انتقال بدون معطلی بین انواع حمل‌ونقل را تضمین می‌کند.
استراتژی‌های دیگر همچون قیمت‌گذاری بر اساس ترافیک در ساعات اوج و مدیریت تقاضا، مردم را تشویق می‌کند که به استفاده از حمل‌ونقل عمومی یا سفر در ساعات غیر اوج بپردازند. ایجاد مسیرهای دوچرخه و زیرساخت‌های دوستدار عابرپیاده، مردم را به پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری تشویق می‌کند و تعداد خودروهای خیابان‌ها را کاهش می‌دهد که نتیجه آن ارتقای سبک زندگی سالم‌تر و فعال‌تر در جامعه است.
سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند ابزارهای مهمی در طراحی شهری هستند. نظارت در زمان واقعی با استفاده از حسگرها و دوربین‌ها، بینش فوری از شرایط ترافیک را فراهم می‌کند، سناریوهای ترافیکی آینده را پیش‌بینی می‌کند و امکان اجرای اقدامات پیشگیرانه برای مدیریت تراکم را فراهم می‌کند. این اقدامات می‌تواند وقوع حوادث و تصادفات را به حداقل برساند و سرعت واکنش به حوادث را افزایش دهد. شهرهای هوشمند با اجرای این استراتژی‌ها، ترافیک را به شیوه‌ای مؤثر مدیریت می‌کنند و محیطی آرام‌تر و امن‌تر برای حضور خانواده‌ها فراهم می‌کنند.
طراحی فراگیر در برنامه‌ریزی و معماری شهری
طراحی فراگیر در معماری و برنامه‌ریزی شهری بر ایجاد محیط‌هایی متمرکز است که برای همه، صرف‌نظر از سن، توانایی یا پس‌زمینه، در دسترس، قابل استفاده و لذت‌بخش باشند. این رویکرد اطمینان می‌دهد که فضاهای عمومی، ساختمان‌ها و سیستم‌های حمل‌ونقل به نیازهای متنوع همه کاربران به‌ویژه اعضای یک خانواده پاسخ دهند.
این رویکرد ویژگی‌هایی همچون رمپ‌ها، آسانسورها و درهای پهن را دربر می‌گیرد تا دسترسی بدون مانع برای همه کاربران تضمین شود، همچنین فضاهایی طراحی می‌کند که قابل انعطاف باشند، همچون مبلمان ماژولار و کانترهای قابل تنظیم که به نیازها و ترجیحات مختلف پاسخ می‌دهند. نصب نیمکت‌ها، رمپ‌ها و سرویس‌های بهداشتی در دسترس در شهرها و فضاهای عمومی، از خانواده‌هایی با کودکان خردسال و همچنین افراد با مشکل جسمی حمایت می‌کند.
مشارکت و بازخورد
مشارکت کودکان در طراحی شهری و دریافت بازخورد منظم از خانواده‌ها، راهکاری مهم و کاربردی در اصلاح و بهبود فضاهای شهری است. در نظر گرفتن دیدگاه کودکان در برنامه‌ریزی شهری اطمینان می‌دهد که نیازهای آنها برآورده و فضاهایی طراحی می‌شود که خلاقیت آنها را پرورش می‌دهد. مشارکت در تصمیم‌گیری موجب ایجاد حس مالکیت و مسئولیت‌پذیری در ساکنان می‌شود و به مدیریت و حفاظت بهتر از مناطق شهری کمک می‌کند.
شهرها می‌توانند از روش‌های خلاقانه همچون کارگاه‌ها و نمایشگاه‌های تعاملی برای مشارکت دادن خانواده‌ها و افزایش آگاهی آنها از فرایندهای برنامه‌ریزی استفاده کنند. این رویکرد به ایجاد حس مالکیت و مسئولیت‌پذیری در خانواده می‌انجامد. مشارکت والدین و کودکانشان در این فرایندها، منجر به طراحی فضاهای شهری به‌گونه‌ای می‌شود که نیازهای همه اعضای خانواده در کنار یکدیگر را برآورده کند و حضورپذیری آنها را در شهر افزایش دهد.
بازخورد گرفتن از جامعه و خانواده‌ها به برنامه‌ریزان کمک می‌کند تا راه‌حل‌هایی متناسب با نیازهای خاص ایجاد کنند که کارایی پروژه‌های شهری را افزایش می‌دهد. پلتفرم‌های اجتماعی و دیجیتال برای دسترسی گسترده‌تر و بازخورد در زمان واقعی ابزار خوبی در این رابطه هستند.
تنوع مسکن
تنوع در انواع مسکن از جمله انواع، اندازه‌ها و اشکال آن، از دیگر عوامل مهم افزایش حضور خانواده‌ها در محیط‌های شهری است. ارائه انواع مختلف گزینه‌های مسکن از ساختارهای مختلف خانواده و نیازهای آنها حمایت و به ایجاد جامعه‌ای متنوع و پویا کمک می‌کند. این راهکار برای ایجاد محیط‌های شهری پویا، انعطاف‌پذیر و فراگیر بسیار مهم است که به سبک‌های زندگی مختلف، سنین و سطوح درآمدی پاسخ می‌دهند.
تنوع مسکن با ارائه طیف وسیعی از گزینه‌ها، تنوع نژادی و درآمدی را در شهر ترویج می‌کند و جامعه‌ای فراگیرتر ایجاد می‌کند، همچنین به جوامع کمک می‌کند تا در برابر رکودهای اقتصادی مقاومت کنند، زیرا ترکیبی از انواع و قیمت‌های مسکن را فراهم می‌کند که تأثیر نوسانات بازار را کاهش می‌دهد. ارائه گزینه‌های متنوع مسکن همچنین مزایای محیطی و بهداشتی دارد. تراکم برنامه‌ریزی‌شده به‌طور دقیق از کسب‌وکارهای محلی و خدمات حمایت می‌کند و پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را تشویق می‌کند که به نتایج بهداشتی بهتر مرتبط است.
نمونه‌های شهرهای خانواده‌محور در جهان
شهرهای مختلفی در جهان به‌عنوان نمونه‌های موفق شهرهای فراگیر برای خانواده شناخته شده‌اند که در طراحی و برنامه‌ریزی شهری، بر ایجاد فضاهای در دسترس و فراگیر برای همه اعضای خانواده تمرکز دارند. شهر پاریس در فرانسه، یکی از این شهرها است که مفهوم «شهر ۱۵ دقیقه‌ای» را پیاده کرده است. ساکنان این شهر می‌توانند به تمام نیازهای روزمره خود در فاصله کوتاه پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری دسترسی داشته باشند. طرح‌های اجرایی در این شهر شامل خدمات غیرمتمرکز، افزایش مسیرهای دوچرخه و حمایت از کسب‌وکارهای محلی است پاریس با فعالیت‌های متنوع برای کودکان و قابلیت پیاده‌روی بالا، به‌عنوان دومین شهر برتر برای خانواده‌ها در سال ۲۰۲۴ شناخته شده است.
پونتبدرا در اسپانیا نیز از شهرهای فراگیر موفق است که به‌عنوان یک شهر با محوریت کودک شناخته شده است، چراکه طراحی شهری خود را به‌گونه‌ای تغییر داده است که اولویت اصلی آن نیازهای کودکان باشد. تردد خودرو در مرکز شهر حذف شده و به جای آن مناطق بازی ایمن ایجاد شده است. گذرگاه‌هایی در سطح پیاده‌رو طراحی شده‌اند تا برای کالسکه و ویلچر در دسترس باشند. این شهر با محدودیت سرعت و ایجاد فضاهای بازی در میدان‌های عمومی، محیطی را فراهم کرده است که خانواده‌ها احساس راحتی و امنیت کنند. پونتبدرا به‌عنوان الگویی برای شهرهای با محوریت خانواده عمل می‌کند که در آن اولویت اصلی بر نیازهای کودکان و خانواده‌ها گذاشته شده است.
وین، پایتخت اتریش، به برنامه‌ریزی شهری حساس به جنسیت شناخته شده است. این شهر پروژه‌های روشنایی خیابانی، پیاده‌روهای پهن‌تر برای کالسکه و مسکن اجتماعی را با توجه به نیازهای زنان طراحی کرده است، همچنین با افزودن آینه در کوچه‌ها و مسیرهای کوتاه، ایمنی را بهبود بخشیده است.
توکیو، پایتخت ژاپن، یکی از شهرهای برتر برای خانواده‌ها است که به‌دلیل سطح بالای ایمنی و محیط پویا شناخته شده است. این شهر با وجود شلوغی، فضاهای سبز و پارک‌های بسیاری دارد که محیطی برای تفریح و بازی کودکان هستند. توکیو همچنین از نظر دسترسی به خدمات آموزشی و بهداشتی، شرایط بسیار خوبی را برای خانواده‌ها فراهم کرده است. این شهر به‌دلیل تنوع فعالیت‌های خانوادگی از جمله پارک‌های تفریحی و مراکز خرید، محیطی ایده‌آل برای خانواده‌ها است. با وجود اینکه توکیو یک شهر شلوغ است، اما به‌دلیل سیستم حمل‌ونقل عمومی کارآمد و ایمن و مدیریت ترافیک پیشرفته، محیطی امن برای خانواده‌ها فراهم کرده است.
کپنهاگ دانمارک، یکی از زیباترین و مهم‌ترین شهرهای اروپا است که به کیفیت بالای زندگی و محیط دوستانه شهرت دارد. این شهر با ترکیب معماری مدرن و سنتی، فضاهای سبز وسیع و سیستم حمل‌ونقل عمومی کارآمد، محیطی ایده‌آل برای زندگی خانوادگی فراهم کرده است. کپنهاگ به‌دلیل امنیت بالا، دسترسی رایگان به سیستم آموزشی و محیطی پایدار، به یکی از بهترین شهرهای جهان برای خانواده‌ها تبدیل شده است.
مناطق مختلفی در کپنهاگ همچون اوستربرو و فردریکسبرگ به‌دلیل پارک‌ها و فضاهای سبز، محیطی ایده‌آل برای خانواده‌ها هستند. این شهر همچنین با زیرساخت‌های گسترده برای دوچرخه‌سواری، به یکی از بهترین شهرهای جهان برای دوچرخه‌سواری تبدیل شده است. کودکان در کپنهاگ به‌راحتی با دوچرخه به مدرسه می‌روند. این شهرها نشان می‌دهند که چگونه برنامه‌ریزی شهری فراگیر می‌تواند زیست‌پذیری، پایداری و حضور خانواده‌ها را در مناطق شهری ارتقا دهد و به‌عنوان الگویی برای سایر شهرها عمل می‌کنند.
زیباترین شهرهای کوهستانی جهان + تصویر
ایستادن بر فراز بلندی‌های جهان احساسی ناب و جادویی به انسان می‌دهد. در این میان شهرها و مکان‌هایی در سراسر دنیا وجود دارند که در مکان‌های مرتفع بنا شده‌اند و از پیست‌های اسکی مجلل گرفته تا استراحتگاه‌های روستایی دورافتاده و قلعه‌های تاریخی، ترکیبی از زیبایی‌های طبیعی، ماجراجویی و جذابیت فرهنگی را برای مطابقت با سلایق و علایق مختلف ارائه می‌دهند. در ادامه با تعدادی از این شهرها آشنا می‌شویم.
کورتینا دوامپزو Cortina d"Ampezzo، ایتالیا
کورتینا دوامپزو ملکه کوه‌های دولومیت، بهشت ایتالیاست؛ رشته‌کوه شمال این کشور با صخره‌های کم‌رنگ متمایز که هنگام طلوع و غروب خورشید به رنگ صورتی چشمگیر می‌درخشند. تابستان‌های این منطقه به‌عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۲۰۰۹ ثبت شده است و این شهر را مملو از کوه‌نوردان و صخره‌نوردان می‌کند. در زمستان، افراد ثروتمند و مشهور ایتالیا برای اسکی به کورتینا دوامپزو می‌روند و علاقه‌مندان به فیلم و سینما بدون شک این مکان را از پلنگ صورتی (۱۹۶۳) و فیلم ۰۰۷ می‌شناسند. این منطقه سال ۲۰۲۶ به‌عنوان میزبان بازی‌های المپیک زمستانی در کنار میلان خواهد بود.
گاتلینبورگ Gatlinburg، تنسی، ایالات متحده آمریکا
گاتلینبورگ به‌عنوان دروازه پارک ملی کوه‌های بزرگ اسموکی شناخته می‌شود و بدون شک نزد گردشگرانی محبوب است که خواستار گشت‌وگذار و کشف کوه‌های آپالاچی یا آپالاشی‌های اطراف و جاذبه‌های مختلف آن از جمله دالیوود هستند که به نام معروف‌ترین ساکن منطقه، دالی پارتون نام‌گذاری شده است.
شیراکاواگو Shirakawa-go، ژاپن
شیراکاواگو یک سایت میراث فرهنگی جهانی یونسکو است که به‌دلیل خانه‌های مزرعه‌ای متمایز گاشو-زوکوری (دست‌های دعاگو) معروف است. این خانه‌ها از آن جهت به این نام خوانده می‌شوند که شبیه دست‌های دعاکننده یک راهب بودایی هستند، در ساخت آنها نیز از هیچ میخ یا مواد فلزی استفاده نشده است و تمام کاه و چوب به‌کار رفته از جنگل‌های اطراف تهیه می‌شود. سقف‌های مرتفع خانه‌ها از تجمع برف جلوگیری و خانه‌ها را عایق می‌کنند که این ویژگی در فصل زمستان که میانگین دمای محلی منفی ۵ درجه سانتی‌گراد است، حیاتی محسوب می‌شود.
شفشاون Chefchaouen، مراکش
شهر آبی شفشاون به‌طور گسترده یکی از زیباترین شهرهای مراکش در نظر گرفته می‌شود و کوه‌های اطراف آن فرصت‌های پیاده‌گردی فراوانی را ارائه می‌دهند. برجسته‌ترین مکان‌های این شهر مدینه، کاسبه و پلازا اوطا الحمام است که یک میدان تاریخی و گردشگری در شهر محسوب می‌شود. این میدان در قلب مدینه (بافت قدیمی) شفشاون واقع شده است و به‌دلیل معماری زیبا با تأثیرات عربی و اسپانیایی، کافه‌ها، رستوران‌ها و فروشگاه‌های محلی شناخته می‌شود. این شهر که به‌عنوان یک شهر مقدس در سال ۱۴۷۱ تأسیس شد، به پناهگاهی برای مورهای اخراج‌شده از اسپانیا تبدیل شد. شفشاون تا دهه ۱۹۲۰ به روی خارجی‌ها و غیرمسلمانان بسته بود.
وادوز Vaduz، لیختن‌اشتاین
وادوز با تنها ۵۸۰۰ نفر جمعیت، پایتخت لیختن‌اشتاین است؛ چهارمین کشور کوچک اروپا و تنها کشوری که صددرصد قلمرو آن در کوه‌های آلپ قرار دارد. این شهر کوچک فرودگاهی ندارد، بنابراین بیشتر بازدیدکنندگان از طریق سوئیس یا اتریش به آن وارد می‌شوند. قلعه وادوز متعلق به قرن دوازدهم، هنوز خانه رسمی خانواده سلطنتی لیختن‌اشتاین است.
سینمایی‌ترین کشورهای جهان کدامند؟
در حالی که نیویورک و لندن پیشتاز آثار سینمایی هستند، مادرید و آرژانتین به‌طور شگفت‌انگیزی به‌عنوان مکان‌های فیلمبرداری محبوب رتبه بالایی دارند. با برگزاری مراسم اسکار در این آخر هفته، مشخص شد که صحنه تنها در اختیار بازیگران و کارگردانان نیست و مکان‌های دیدنی خیره‌کننده در سراسر جهان نیز جادوی فیلم خود را زنده می‌کنند. تحقیقات جدید متخصصان لوکیشن فیلم، بیشترین آثار تاریخی فیلمبرداریشده را در ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و فراتر از آن نشان داده است. از سواحل کالیفرنیا و مرکز شهر لندن گرفته تا ارتفاعات سربه‌فلک‌کشیده سیدنی و کولوسئوم باستانی رم، این لوکیشن‌ها بیش از یک قرن است که فیلم‌سازان را به خود جذب کرده و پس‌زمینه‌ای برای بعضی از فراموش‌نشدنی‌ترین لحظات سینما فراهم کرده‌اند. این اماکن به‌خودی‌خود نیز مقاصد توریستی محبوبی هستند که بازدیدکنندگان را مشتاق تجربه این پس‌زمینه‌های نمادین و قدم زدن در مسیرهای افسانه‌ای سینما می‌کنند.
کدام مقاصد گردشگری در بیشتر فیلم‌ها بوده‌اند؟
بیشترین لوکیشن‌های فیلمبرداریشده در جهان در ایالت اصلی هالیوود بوده است. کالیفرنیا در بیش از ۳۸۰ هزار فیلم ظاهر شده و پس‌زمینه‌ای برای فیلم‌های بی‌شمار برنده اسکار یا نامزدی آن ارائه کرده است. در ایالات متحده آمریکا و جهان، نیویورک با بیش از ۲۹۴ هزار فیلم در امپایراستیت در رتبه دوم قرار دارد که بیشتر آنها، از جمله فیلم‌های مهمی همچون «راننده تاکسی» و «کینگ‌کنگ» اصلی، در واقع ۲۷۳ هزار و ۵۶۹ مورد، خود شهر نیویورک را به نمایش می‌گذارند.
خارج از آمریکا نیز به استثنای بالیوود هند که در این تحقیق مورد بررسی قرار نگرفته است، بریتانیا رتبه دوم را برای مکان‌های فیلمبرداری دارد. لندن با نزدیک به ۷۷ هزار و ۵۰۰ فیلم در صدر این فهرست قرار دارد که بیش از سه برابر ۲۲ هزار و ۷۱۰ مکان فیلمبرداریشده در منچستر، دومین مقصد محبوب فیلمبرداری در بریتانیاست.
بناهای دیدنی سیدنی، پاریس و ایتالیا نیز در کانون توجه قرار دارند. برج ایفل یا کولوسئوم رومی نیز بیشترین مکان‌های فیلمبرداریشده جهان در خارج از آمریکا و بریتانیا هستند و خانه اپرای سیدنی استرالیا در بیش از ۱۶۰ فیلم ظاهر شده است. این مکان میراث جهانی یونسکو به‌عنوان پس‌زمینه در فیلم‌هایی از کمدی‌های عاشقانه گرفته تا فیلم‌های هیجان‌انگیز اکشن، از جمله «هر کسی جز تو» و «حاشیه اقیانوس آرام: طغیان» مورد استفاده قرار گرفته است.
برج ایفل نیز در ۱۵۸ فیلم به نمایش درآمده و در آثار کلاسیک رمانتیک بی‌شماری از جمله «نیمه‌شب در پاریس» و «آملی» مشاهده شده است. فیلم‌سازان نه‌تنها مجذوب برج ایفل هستند، موزه لوور (رتبه سوم با ۱۱۰ فیلم) و طاق پیروزی (مقام دهم با ۷۳ فیلم) نیز با جذب آنها برای استفاده به‌عنوان مکان فیلمبرداری به تثبیت شهرت پایتخت فرانسه به‌عنوان مکان فیلمبرداری محبوب کمک کرده‌اند. ایتالیا نیز دارای بیشترین تعداد مکان‌های دیدنی فیلمبرداریشده است. این کشور شش مکان از جمله کولوسئوم که در گلادیاتور جاودانه شده است، برج کج پیزا و ویرانه‌های پمپئی را در این فهرست دارد.
تحقیقات نشان می‌دهد به جز مقاصد آمریکایی و بریتانیایی، مادرید اسپانیا در بیشتر صحنه‌های فیلم‌ها (۵۵ هزار مورد) از جمله «اولتیماتوم بورن» و «اسپارتاکوس» ظاهر شده است که دلیل آن می‌تواند ترکیبی از معماری تاریخی و بیش از ۳۰۰ روز آفتابی در سال باشد.
در مقیاس ملی، آرژانتین با بیش از ۱۱۲ هزار عنوان فیلم، مقام نخست را به‌عنوان فیلم‌برداری‌شده‌ترین کشور به خود اختصاص داده است. از مناظر ناهموار پاتاگونیا گرفته تا خیابان‌های شلوغ بوئنوس آیرس، تنوع این کشور سازندگان فیلم‌هایی همچون «اویتا» و «هفت سال در تبت» را به خود جلب کرده است.
نامزدهای بهترین فیلم ۲۰۲۵ کجا فیلمبرداری شده‌اند؟
کمدی رمانتیک «آنورا»، تا حد زیادی بروکلین را به نمایش می‌گذارد، اما چندین صحنه آن نیز در لاس‌وگاس فیلمبرداری شده است. فیلم «بروتالیست» با بازی آدرین برودی در بوداپست و توسکانی و «یک ناشناخته کامل» با بازی تیموتی شالامه در همسایگی نیوجرسی فیلمبرداری شده است. کاردینال‌ها نیز در رم فیلمبرداری شده و ماکتی از کلیسای سیستین را به نمایش می‌گذارد.
سنت‌های ماه رمضان در کشورهای مسلمان جهان
رمضان، ماه روزه‌داری مسلمانان، یک دوره معنوی برای پاکسازی روح و جسم است که با سنت‌های فرهنگی متنوع و جذابی در سراسر جهان همراه است. مسلمانان در این ماه، از طلوع آفتاب تا غروب آن روزه می‌گیرند و با انجام عبادات و مراسم مخصوص این ماه، به اتحاد خود می‌افزایند. ماه رمضان فرصتی برای بازاندیشی، طلب بخشش و تقویت پیوندهای اجتماعی است. سنت‌های این ماه از فانوس‌های رنگارنگ مصر گرفته تا مراسم حمام‌های گروهی در اندونزی، نشان‌دهنده تنوع و غنای فرهنگی جوامع مسلمان است.
مراسم بیداری برای سحر
«مسحراتی» در مصر فردی است که دو ساعت پیش از سحر با نواختن طبل، مردم را برای سحری بیدار می‌کند و به این سنت، حس صمیمیت می‌بخشد. در ترکیه نیز، «داوولچو» با لباس‌های سنتی، مردم را با نواختن طبل و آواز خواندن برای سحری بیدار می‌کند. این سنت تعامل اجتماعی را تشویق می‌کند و بخشی ارزشمند و محبوب از مراسم رمضان در ترکیه است. این مراسم در هند توسط «سحری‌والاس» انجام می‌شود که با فریاد زدن و کوبیدن در خانه‌ها، مردم را برای سحری بیدار می‌کند.
در مراکش، «نافر یا منادی شهر» با خواندن دعاها و دمیدن در شیپور، مردم را برای سحری بیدار می‌کند و از این طریق فضایی آرام و معنوی ایجاد می‌کند. این سنت به‌عنوان بخشی از هویت فرهنگی و مذهبی مراکش شناخته شده است. نفرها لباس سنتی به نام جلبا می‌پوشند و در محله‌ها قدم می‌زنند تا با صدا زدن نام خانواده‌ها یا دمیدن در شیپور، مردم را بیدار کنند. این سنت تعامل اجتماعی را تقویت می‌کند و مردم برای قدردانی از زحمت، به آنها غذا، شکر یا پول می‌دهند. با وجود پیشرفت فناوری و استفاده از زنگ‌های هشدار تلفن‌های همراه، این سنت هنوز هم در محله‌های سنتی مراکش زنده است.
توپ افطار (مدفا الافطار) یک سنت دیرینه در ماه رمضان است که از مصر آغاز شد و به چندین کشور مسلمان اطراف از جمله لبنان، سوریه و امارات گسترش یافت. توپ‌های افطار هنگام غروب آفتاب شلیک می‌شوند تا پایان زمان روزه‌داری اعلام شود. شلیک توپ افطار یک روش سنتی برای اعلام زمان پایان روزه بود که در دوران پیش از به وجود آمدن ساعت‌های مدرن استفاده می‌شد و تاکنون به‌عنوان بخشی از هویت فرهنگی و مذهبی جوامع مسلمان در این کشورها باقی مانده است.
گرایش (Graish) یک سنت قدیمی کویتی است که در آخرین روز ماه شعبان، درست قبل از شروع رمضان برگزار می‌شود. این آئین به عنوان آخرین اجتماع قبل از رمضان آغاز شد و توسط زنان کویتی در گذشته‌های دور ایجاد شد. در این روز، زنان زودتر از صبح بیدار می‌شوند تا خانه‌ها را تمیز کنند و بخور روشن کنند تا رمضان را استقبال کنند. گرایش در گذشته در طول روز برگزار می‌شد، نه شب، زیرا زنان معمولاً شب‌ها از خانه خارج نمی‌شدند در گذشته، مردم در خانه بزرگترین عضو خانواده جمع می‌شدند و هر کس غذایی را که در خانه داشت می‌آورد تا با هم بخورند.
این کار به‌دلیل نبود یخچال برای جلوگیری از فساد غذا بود. غذای اصلی در گرایش ماهی بود، زیرا باور بر این بود که ماهی در رمضان باعث تشنگی می‌شود و به همین علت پیش از آغاز ماه مبارک، همه ماهی را می‌خوردند.
چاندرات یک جشن شاد و معنوی در کشورهای جنوب آسیایی همچون پاکستان، هند و بنگلادش است که در شامگاه عید فطر برگزار می‌شود. این شب به پایان ماه مبارک رمضان و آغاز ماه شوال اشاره دارد و با مشاهده هلال ماه جدید آغاز می‌شود. در این شب، زنان و دختران دست‌های خود را با طرح‌های زیبای حنا تزئین می‌کنند و مردم به خرید وسایل برای برگزاری جشن عید مشغول می‌شوند. بازارها پر از نور و شادابی است و خانواده‌ها دور هم جمع می‌شوند تا غذاهای سنتی و شیرینی‌های مخصوص را آماده کنند.
این سنت‌ها تنوع و اتحاد جامعه مسلمانان در سراسر جهان را در ماه رمضان به نمایش می‌گذارند و نشان می‌دهند که چگونه این ماه مقدس با شادمانی و معنویت در کشورهای مختلف جشن گرفته می‌شود.
ماه رمضان در اندونزی
اندونزی پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان در جهان است که فرهنگی غنی دارد و نمود آن در مراسم و آئین‌های ویژه ماه رمضان دیده می‌شود. مراسم سنتی منحصربه‌فرد این کشور در اعیاد مذهبی، گردشگران بسیاری را جذب می‌کند. ذبح بز و گاو برای استقبال از ماه رمضان، آئینی با عنوان «مئوگانگ» است که از ۱۴۰۰ سال پیش تاکنون در این کشور برگزار می‌شود.
پادوسان یکی از مراسم سنتی و آئین پاکسازی ویژه رمضان در این کشور است که توسط مردم جاوه برای استقبال از ماه رمضان برگزار می‌شود. مسلمانان پیش از شروع ماه در استخرهای طبیعی حمام می‌کنند تا خود را به‌صورت روحانی و جسمی پاک کنند. ریشه‌های پادوسان به سنت‌های دوره پادشاهی ماجاپاهیت برمی‌گردد که به‌عنوان یک آئین پاکسازی برای شوالیه‌ها و عالمان استفاده می‌شد. با گذشت زمان، این سنت با تعالیم اسلامی ترکیب شده است و به‌عنوان یک رویداد جمعی، پیوندهای اجتماعی را تقویت می‌کند.
نیاراک یکی دیگر از سنت‌های ویژه اندونزی‌ها برای برگزاری رمضان است و در آن، مسلمانان به‌منظور ادای احترام به نیاکان خود، به خانه بزرگترهای فامیل مثل پدر بزرگ، مادر بزرگ، عمو و دایی سر می‌زنند و غذایی به‌عنوان هدیه برای آنها می‌برند. تمام رستوران‌ها و کافه‌های اندونزی در طول روزهای ماه رمضان تعطیل و مساجد به‌صورت شبانه‌روزی باز هستند و هنگام غروب برای افطاری دادن به روزه‌داران آماده می‌شوند. آتش‌بازی و در دست گرفتن مشعل توسط مردم، از دیگر رسوم استقبال از ماه مهمانی خدا در اندونزی است.
مردم اندونزی به‌طور معمول وعده‌های سحر و افطار را کنار یکدیگر صرف می‌کنند. هنگام افطار، مردم به مساجد می‌روند و پس از خوردن خرما و نوشیدنی‌های سبک، به خانه‌های خود بازمی‌گردند تا در کنار خانواده و اقوام خود خود افطار کنند. زیارت اموات نیز از دیگر آداب سنتی این کشور در ماه رمضان است که به‌منظور توجه به زندگی پس از مرگ انجام می‌شود.
در سوماترای غربی اندونزی، مردم با سنتی به نام مالامانگ به استقبال از ماه رمضان می‌روند. این رسم دو روز پیش از ماه رمضان برگزار می‌شود و شامل تهیه برنج مالامانگ است. در این مراسم، مردم از نی خیزران برای طبخ برنج استفاده می‌کنند و برنج مالامانگ را به پدر و مادر خود هدیه می‌دهند تا از آنها طلب عفو و بخشش کنند. مالامانگ نشان‌دهنده اهمیت همبستگی اجتماعی و احترام به بزرگان در فرهنگ اندونزیایی است.
سنت‌های مصر برای ماه رمضان
دو سنت مهم فانوس رمضان و مسحراتی در مصر برای ماه رمضان وجود دارد که به‌شدت در فرهنگ و هویت این کشور ریشه دارد. فانوس رمضان یک نماد ارزشمند و نمادین از جشن رمضان در مصر است که تاریخچه غنی و معنای فرهنگی دارد. سنت استفاده از فانوس‌ها در رمضان به دوره فاطمیان در مصر برمی‌گردد، هنگامی که مصریان برای استقبال از معزالدین الله در قاهره، مسیر را با نور روشن می‌کردند. فانوس‌ها نمادی از امید و نور هستند که مسلمانان را در طول ماه رمضان راهنمایی می‌کنند.
مصریان فانوس‌های رمضان خود را از مواد مختلفی همچون فلز، شیشه و مواد بازیافتی می‌سازند و آنها را با طرح‌های اسلامی و آوازهای سنتی رمضان تزئین می‌کنند. فانوس‌های رمضان در سراسر شهرهای مصر آویزان می‌شوند، خیابان‌ها، خانه‌ها و مغازه‌ها را زینت می‌بخشند و جوی شاد و سرزنده ایجاد می‌کنند. کودکان در حالی که از محله‌ای به محله دیگر می‌روند، فانوس‌ها را حمل می‌کنند و آواز می‌خوانند و شیرینی می‌طلبند. این سنت حس همبستگی اجتماعی را تقویت می‌کند و مردم دور هم جمع می‌شوند تا فانوس‌ها را تماشا کنند.
با وجود اهمیت فرهنگی، هنر ساخت فانوس با چالش‌های اقتصادی روبه‌رو است که بر زندگی هنرمندان تأثیر می‌گذارد. با این حال، این سنت همچنان برپا مانده است و بسیاری از هنرمندان در حال نوآوری و حفظ این هنر هستند.
مسحراتی یک شخصیت سنتی در بسیاری از کشورهای عربی، به‌ویژه در مصر است که مردم را برای سحری بیدار می‌کند. سنت مسحراتی در مصر به دوره عباسی برمی‌گردد و ریشه‌های آن ممکن است به زمان بلال بن رباح، نخستین مؤذن اسلام، برسد که مردم را برای خوردن سحری پیش از طلوع آفتاب بیدار می‌کرد. مسحراتی‌های مصر در محله‌ها قدم می‌زنند، طبل می‌نوازند و آوازهای سنتی می‌خواند تا مردم را برای سحری بیدار کند. در جوامع کوچک‌تر ممکن است نام افراد را صدا بزند. با آمدن زنگ هشدارها و تلفن‌های همراه، نیاز به خدمات مسحراتی کاهش یافته است، اما این سنت به‌دلیل اهمیت فرهنگی آن همچنان محبوب است و بسیاری از جوامع به‌منظور حفظ پیوند خود با میراثشان، این سنت را حفظ کرده‌اند.
خیمه‌های رمضانی یکی از سنت‌های ویژه و جذاب مصری‌ها در ماه رمضان است. این خیمه‌ها با پارچه‌های تزئینی ساخته می‌شوند و در محله‌ها و خیابان‌ها برپا می‌شوند تا فرصتی برای گرد آمدن گروه‌های مختلف مردم و ملاقات خانواده‌ها در فضای معنوی ماه رمضان فراهم کنند. در این خیمه‌ها، سفره‌های سحری و افطاری پهن می‌شود و مردم وعده‌های غذایی خود را به‌صورت مشترک صرف می‌کنند. سفره‌های الرحمن به نام «موائد الرحمن» نیز در این خیمه‌ها گسترانده می‌شوند و هر رهگذری می‌تواند در آن شرکت شود و از افطاری رایگان استفاده کند.
قهوه‌خانه‌ها نیز نقش مهمی در اجرای این سنت دارند و علاوه بر تدارک غذا، برنامه‌های شاد و مفرحی همچون سرودها و تواشیح دینی را در این خیمه‌ها برگزار می‌کنند. برپایی خیمه‌های رمضانی یکی از عوامل وحدت ملی در مصر است که صفات بخشش و مهربانی را در بین مردم آشکار می‌کند.