به گزارش بازار، علاوه بر شاخص قیمت مصرف‌کننده می‌توان از ارزش دلاری رقم سقف برداشت از خودپردازها نیز به عنوان شاخصی برای تخمین ارزش کنونی آن استفاده کرد.
در سال ۱۳۸۷ متوسط قیمت دلار حدود ۹۶۶ تومان بود و هر فرد می‌توانست با یک بار برداشت پول از خودپرداز به مبلغ ۲۰۰ هزار تومان، ۲۰۷ دلار خریداری کند ... حالا اما با در نظر گرفتن حدود ۹۴ هزار تومانی برای هر دلار، ارزش سقف برداشت ۲۰۰ هزار تومانی از خودپردازها تنها کمی بیشتر از دو دلار است.
به عبارت دیگر، برای حفظ ارزش خرید ۲۰۷ دلار در سال ۱۳۸۷ اکنون باید سقف برداشت از خودپردازهای شبکه بانکی حدود ۱۹ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان باشد.
چرا سقف برداشت از خودپردازها افزایش نمی‌یابد؟
یکی از دلایلی که در سال‌های اخیر برای ثبات سقف برداشت از خودپردازها مطرح شده، اثر این موضوع بر افزایش گردش پول نقد در اقتصاد و استهلاک اسکناس‌هاست. چراکه این اسکناس‌های کهنه دیگر نمی‌توانند در دستگاه‌های خودپرداز قرار بگیرند و به همین دلیل باید با اسکناس‌های جدید جایگزین شوند؛ موضوعی که برای بانک مرکزی هزینه‌زاست.
افزون بر آن، ظرفیت محدود دستگاه‌های خودپرداز باعث می‌شود که میزان مشخصی اسکناس در هر یک از این دستگاه‌ها جای بگیرد؛ حال اگر سقف برداشت از خودپردازها افزایش یابد، موجودی آنها زودتر از قبل تمام می‌شود و بانک‌ها باید به دفعات بیشتری آنها را شارژ کنند که این موضوع سبب افزایش هزینه‌های بانک، از جمله تامین امنیت شارژ مجدد عابربانک‌ها را افزایش می‌دهد.