به گزارش خبرگزاری ایمنا، رژیمی که دیروز در آتش مقاومت گم شد، امروز در مه جنگ روانی، ردای نجات‌دهنده به تن کرده است. صهیونیست‌ها که پس از طوفان الاقصی حتی اقتدارشان بر سرزمین‌های ۱۹۴۸ را در معرض فروپاشی می‌دیدند، اکنون با پوششی نو، بار دیگر رؤیای توسعه‌طلبی را در سر می‌پرورانند.
برای نخستین بار از زمان جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷، رژیم صهیونیستی خود را در موقعیتی استثنائی برای توسعه ارضی می‌بیند؛ موقعیتی که نه حاصل قدرت، که زاییده خلأ سیاسی و نظامی در منطقه است. آن‌ها با اشغال خزنده بلندی‌های جولان و گسترش حضور مستقیم نظامی، تلاش می‌کنند نقشه‌ای نانوشته را اجرا کنند؛ نقشه‌ای که این بار با رنگ خون دروزی‌ها کشیده شده است.
در حالی که درگیری میان شبه‌نظامیان دروزی و نیروهای حکومت جولانی در حومه دمشق بالا گرفته، صهیونیست‌ها با بهانه‌ای نخ‌نما حمایت از دروزی‌ها به حریم پایتخت سوریه یورش بردند و اطراف کاخ ریاست‌جمهوری را آماج حمله قرار دادند. این تجاوز بی‌سابقه، نه‌تنها نقض آشکار حاکمیت ملی یک کشور مستقل است، بلکه پرده دیگری از سناریوی مداخله‌گری و اشغالگری صهیونیستی را آشکار می‌سازد.
«نتانیاهو» و «کاتس» با صدور بیانیه‌ای واهی، این حمله را «دفاع» از اقلیت دروزی خواندند، گویی جنایات این رژیم در جنین، نابلس و غزه از حافظه تاریخ محو شده است. کاتس در پیامی در شبکه ایکس نوشت: «وقتی الجولانی بیدار شود، خواهد فهمید که اسرائیل مصمم به حمایت از دروزی‌هاست.» اما واقعیت این است: اسرائیل مصمم است به هر بهانه‌ای، از مذهب گرفته تا اقلیت‌سازی، دست دراز کند بر سرزمین‌هایی که به آن تعلق ندارد.
تا دیروز، بهانه‌شان «مقابله با نفوذ ایران» و «انتقال سلاح به لبنان» بود. امروز، ردای مدافع دروزی‌ها را بر تن کرده‌اند تا با بزک انسان‌دوستی، چهره زشت اشغال را پنهان کنند. اما آنچه هرگز پنهان نمی‌ماند، حقیقتی است که با هر حمله، با هر جنایت، و با هر قدم بر خاک دیگران، آشکارتر می‌شود: صهیونیسم، نه حافظ صلح که دشمن حیات است.
پایان این سناریو، نه با بیانیه‌های ساختگی، بلکه با مقاومت ملت‌ها نوشته خواهد شد. سرنوشت کسانی که با فریب، سرزمین دیگران را تصاحب می‌کنند، همیشه یک چیز است؛ سقوط در باتلاقی که خود ساخته‌اند.
سوریه قربانی سیاست‌های شوم کشورهای منطقه و اسرائیل
جعفر قنادباشی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار داشت: حملات تازه رژیم صهیونیستی به خاک سوریه، به‌ویژه ضرباتی که قلب دمشق را لرزاند، نشانه‌ای است از طمعی کهنه و نگاهی فراتر از آن چیزی که صهیونیست‌ها بر زبان می‌رانند. آنان در پی فرصتی‌اند تا هر وجب از خاک منطقه را زیر چکمه‌های اشغال ببرند و پرچم سلطه را بر بلندای اراده ملل بیفرازند.
وی با اشاره به تداوم تجاوزات هوایی افزود: بازگشایی آتش جنگ از سوی تل‌آویو، دیگر نمی‌تواند تنها بهانه‌ی اخراج مستشاران ایرانی یا فروپاشی دولت بشار اسد را با خود داشته باشد. این حملات، حامل پیامی عمیق‌ترند؛ پیامی از خوی سلطه‌گرانه‌ای که در سایه وحشت از بیداری ملت‌ها، ریشه دوانده است.
این تحلیل‌گر برجسته غرب آسیا تصریح کرد: یکی از اهداف آشکار صهیونیست‌ها، خاموش‌کردن شعله‌های مقاومت مردمی است. آنان می‌کوشند با بمباران اراده ملت سوریه، این ملت سرفراز را از راه ایستادگی منصرف کنند؛ اما نمی‌دانند که هر موشک‌شان، چون پتکی بر آهن اراده ملت کوبیده می‌شود و جرقه‌های غیرت را شعله‌ورتر می‌کند. رهبر انقلاب اسلامی نیز با نگاهی حکیمانه فرموده‌اند: «بی‌شک جوانان غیرتمند سوری به پا خواهند خاست و بر این دوران تیره فائق خواهند آمد.»
قنادباشی با لحنی منتقدانه ادامه داد: کشورهای عربی، به‌ویژه ترکیه، که روزگاری خود را قیم سوریه می‌دانستند، امروز در برابر تجاوز اسرائیل سکوت پیشه کرده‌اند. ترکیه، امارات و عربستان که با سیاست‌های نسنجیده، سوریه را به پرتگاه کشاندند و کمر مقاومت را خم کردند، حال باید پاسخگوی فجایعی باشند که اینک رقم می‌خورد. اکنون توپ در زمین آنان است؛ آیا به دفاع از ملت سوریه برخواهند خاست یا همچنان در سایه مصلحت‌اندیشی‌های خطرناک، نظاره‌گر خواهند ماند؟
وی افزود: صهیونیسم بین‌الملل، ماهیتی جنگ‌طلب دارد؛ رژیمی که اگر در میدان خون و آتش غرق نشود، به ورطه زوال خواهد افتاد. شکست‌های پی‌درپی در غزه و لبنان، آنان را به بن‌بست کشانده است. از همین روست که بار دیگر، سوریه را هدف قرار می‌دهند تا با آتش جنگ، رمقی برای حیات مصنوعی خود فراهم کنند.
قنادباشی همچنین گفت: رژیم صهیونیستی، در کنار رؤیای تجزیه منطقه، به‌دنبال آن است که خود را از فروپاشی نجات دهد. اما آنچه اکنون در سوریه انجام می‌دهد، جز تجاوزی پست به کشوری بحران‌زده نیست؛ کشوری که زیرساخت‌های نظامی‌اش در هم شکسته، ارتشش از جنگ داخلی رنجور است و مردمش درگیر ویرانی‌اند. این حملات، هیچ افتخار نظامی ندارد و تنها نشان از ددمنشی و حرص بی‌پایان دارد.
وی در پایان با نگاهی هشدارآمیز گفت: صهیونیست‌ها، اکنون در اندیشه آنند که با تحریک تعصبات قومی، مردم سوریه را به جان هم اندازند و مانع شکل‌گیری وحدتی مقدس در برابر دشمن شوند. حمایت دروغین از دروزی‌ها تنها پوششی است برای کاشتن بذر کینه، و این، سیاستی مرگ‌بار است که وحدت ملت‌ها را نشانه گرفته است.