به گزارش خبرگزاری ایمنا از مرکزی، بر اساس مکتب فقاهت ما نیازمند مرجع هستیم و در مکتب فلسفی به ویژه فلسفه مشاء، انسان موجودی بالقوه است که باید بالفعل شود و برای این تحول نیاز به استاد دارد.
در مکتب عرفانی نیز ما محتاج شیخ راهنما هستیم، اگر این نقطه تلاقی (مرجع، استاد و شیخ) را با هم ترکیب کنیم، به نظریه ولایت امام خمینی (ره) می‌رسیم که در قانون اساسی تجلی یافت و انقلاب را به پیروزی رساند.
حضرت امام (ره) ویژگی منحصربه‌فردی داشتند و سه مکتب متفاوت فلسفی-اسلامی، عرفانی-اسلامی و فقهی-اسلامی در شخصیت واحدی جمع شده بود، به عبارتی ایشان در سه رشته اسلامی به غایت خود رسیده و سه مرجعیت متضاد را در درون خود جمع کرده بودند.
از دیدگاه شخصیتی تمام دوستان امام جامعه اَضداد هستند، چراکه فقاهت، عرفان، فلسفه، کلام و سیاست را در کنار هم جمع‌آوری کرده‌اند و شاید کمتر کسی در دوران معاصر وجود داشته باشد که ابعاد وجودی او وسیع و گسترده باشد، شرح صدری که در قرآن کریم آمده یکی از ویژگی‌ها و مصداق‌های آن در دوره معاصر؛ امام خمینی (ره) است.
از دیدگاه دیگر امام بنیانگذار مکتبی شد که زایشی است، به این معنا که به طور دائم از دل این مکتب مکاتب مختلفی در حال ظهور و بروز بوده و یکی از بارزترین آن‌ها مکتب حاج قاسم است.
مهم‌ترین نکته‌ای که در اندیشه امام وجود دارد نظریه سیاسی حضرت امام است که در باب حکمرانی اسلامی و مردم سالاری دینی عنوان شده است.
پس از ملاصدرا در جامعه اسلامی، نظریه‌پرداز قدرتمندی به‌جز امام دیده نشده است که اندیشه برتر و متعالی مردم و دین را به صورت جامع از حوزه‌های سیاسی، فکری، اخلاقی، عرفانی و فقاهت را کنار یکدیگر جمع کرده باشد و برای یک اتفاق اثرگذار در دنیا مطرح کند، چنانچه این اتفاقات، امام را در دنیا شناخته شده کرده است.
جمله و گزاره رهبر انقلاب که این انقلاب بدون نام امام خمینی (ره) در هیچ کجای دنیا شناخته شده نیست، بسیار مهم است که همه ما به آن واقف هستیم؛ علت مطرح‌کردن امام در گزاره‌های مزبور به سبب ارقاب وجودی و شخصیتی حضرت امام و همان اندیشه ناب و تئوری است که امام در دوره معاصر برای حکمرانی در جوامع اسلامی و جوامع کنونی ارائه کرده است.
در شرایطی که جهان دو قطبی به سرکردگی ابرقدرت‌های شرق و غرب، عرصه را بر بشریت تنگ کرده بود و مقدّرات ملل و جوامع در کاخ‌های سفید و کرملین تعیین و به آن‌ها دیکته و تحمیل می‌شد، حضرت امام خمینی (ره) با پایه‌گذاری نهضت اسلامی در سال ۱۳۴۲ و طرح‌ریزی جامعه‌ای اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به پشتوانه ملت ایران، پایان رژیم ستمشاهی و طلوع خورشید نظام مقدس جمهوری اسلامی را رقم زد.
حضرت امام خمینی (ره) با اندیشه‌های نافذ و دوراندیشانه‌ای، مسیر سعادت و رستگاری را بر مبنای آموزه‌های اسلام ناب محمدی (ص) و تجارب تاریخی بشریت، فراروی ایران اسلامی و دیگر جوامع و ملل آزادی خواه جهان قرار داد و با تربیت نسلی ممتاز و بی‌بدیل، ملت مقتدر و شکست ناپذیر ایران را الگوی آزادگی، حق طلبی و سلطه ناپذیری در عصر پر ماجرای سلطه‌گری و استبداد و استعمار به جهانیان معرفی کرد.
یوم‌الله پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ به عنوان نقطه عطف حماسه‌های ماندگار در تاریخ مبارزات ملت ایران علیه استبداد و استعمار با نام و اندیشه متعالی حضرت امام خمینی (ره) پیوندی ناگسستنی دارد.
امروز به برکت قیام خونین شهدای ۱۵ خرداد، سراسر جهان پیام استقلال، آزادی، عزت و اقتدار نهضت بزرگ خمینی کبیر را دریافت کرده‌اند و همین امر وظیفه رهروان حقیقی آن پیشوای سفر کرده را در مسیر ترویج فرهنگ اسلام و انقلاب سنگین‌تر از قبل کرده است.
امام خمینی (روح الله مصطفوی خمینی) یکم مهر سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در خمین به دنیا آمد، آقا سید مصطفی، پدر ایشان از منتقدان خوانین و مأموران دولتی بود و زمانی که روح‌الله پنج ماه بیشتر نداشت به شهادت رسید.
امام خمینی از عنفوان کودکی با رنج یتیمی آشنا و با مفهوم شهادت روبه‌رو شد؛ وی دوران کودکی و نوجوانی را تحت سرپرستی مادر مومنه اش (بانو هاجر) که خود از خاندان علم و تقوا و از نوادگان مرحوم آیت الله خوانساری (صاحب زبدة التصانیف) و عمه مکرمه مکرمه‌اش (صاحبه خانم) که بانویی شجاع و حق جو بود، سپری کرد اما در سن پانزده سالگی از نعمت وجود آن دو عزیز نیز محروم شد.
سید روح‌الله خمینی پس از مطالعه علوم اسلامی در خمین، برای تکمیل تحصیلات خود به اراک و از آنجا به قم رفت و تدریس علوم فلسفی را در سن ۲۷ سالگی آغاز کرد.
با شدت گرفتن اقدامات ظالمانه حکومت پهلوی، ایشان به انتقاد از رژیم و سپس مبارزه از طریق آگاهی‌رسانی به مردم مسلمان ایران پرداخت.
سید روح‌الله خمینی، فقیه، عارف و مرجع تقلید ایرانی بود که از سال ۱۳۴۰ رهبری انقلاب اسلامی مردم علیه نظام شاهنشاهی را به طور جدی برعهده گرفت.
مواضع سرسختانه آیت الله خمینی علیه لایحه کاپیتولاسیون در سال ۱۳۴۳ سبب شد که رژیم شاه ایشان را به ترکیه و پس از آن به نجف تبعید کند.
دستگیری، تبعید و اقدامات آیت الله خمینی علیه رژیم پهلوی به اوج‌گیری اعتراضات مردمی در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ منجر شد که سرانجام پیروزی انقلاب اسلامی ایران را در پی داشت.
امام خمینی پس از پیروزی انقلاب نیز رهبری کشور را برعهده داشت، تا زمانی که در سال ۱۳۶۸ و در سن ۸۱ سالگی از دنیا رفت.
