به گزارش بازار، حرفشان این است که چون قیمت‌گذاری دستوری است، سود معدن کم و صاحب معدن توان تامین تجهیزات ایمنی برای کارگران را ندارد!در صورت صحت این ادعا باید سودآوری معادن زغال سنگ کشور بسیار پائین و کل درآمد صرف هزینه‌ها شود به عبارت اقتصادی باید نسبت سودخالص به درآمد یعنی حاشیه‌سود خالص معادن زغال‌سنگ به سطح نازلی سقوط کند
اما آمارهای رسمی شرکت‌ها نشان می‌دهد به عنوان مثال حاشیه سود معدن زغال‌سنگ طبس حدود ۵۰٪ است که در دوره‌هایی مثل سال ۱۳۹۹ به ۶۰٪ هم رسیده، یعنی بیش از نیمی از درآمد این معادن بعد از صرف تمام هزینه‌ها عملا به عنوان سود خالص در حساب شرکت باقی می ماند.
فکر می کنید حاشیه سود بزرگترین معادن زغال‌سنگ دنیا از چین تا آمریکا چقدر است؟ ۲% تا نهایتا ۲۰%پس مشکل معادن، موهوماتی مثل قیمت‌دستوری نیست، اتفاقا مشکل اصلی نه تنها مداخله دولت نیست، بلکه حذف دست حکمرانی دولت است! دولت باید با برنامه‌ریزی تلاش کند که سودهای سرشار این صنایع برای توسعه صنعتی، ارتقا ایمنی و افزایش رفاه کارگران هزینه شود
مظلومیت کارگران معدن را باید در سرکوب دستمزدشان به تجویز دلال‌ها و پکیج فروش‌هایی در لباس اقتصاددان! جستجو کرد، مظلومیت کارگران معدن را باید در تقسیم سود برای توزیع میان معدودی از بورسی‌ها جستجو کرد.