فروغ اله بیگی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: تلاش‌های جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای هنوز کافی نیست تا به هدف دمایی توافق پاریس دست یابیم، این روندانتشار، اگر به همین شکل ادامه یابد، به احتمال زیاد منجر به عبور از حد تعیین‌شده دمای جهانی خواهد شد.
وی افزود: بررسی مسیرهای گذر از حد که به طور موقت دما را از حد تعیین‌شده فراتر می‌برد و سپس به تدریج به سطح پایین‌تر برمی‌گرداند، اولویتی برای تحقیقات علمی و سیاست‌گذاری جهانی است، این مسیرها نشان می‌دهند که کاهش تدریجی دما پس از عبور از حد می‌تواند خطرات بلندمدت اقلیمی مانند افزایش سطح دریاها و تغییرات یخ‌سپهر را کاهش دهد.
کارشناس زمین شناسی گفت: بازگشت دما به سطوح ایمن زمان‌بر است و ممکن است چندین دهه طول بکشد؛ ممکن است بازخوردهای قوی از سیستم زمین مانع از کاهش سریع دما شوند و به گرمایش مداوم در کوتاه‌مدت منجر شوند.
آله بیگی تصریح کرد: برای جلوگیری از نتایج پرخطر، نیاز به حذف مقادیر بزرگی از دی‌اکسید کربن در مقیاس چند صد گیگاتن است، با این حال ملاحظات فنی، اقتصادی و پایداری ممکن است مانع از تحقق چنین پروژه‌هایی در مقیاس‌های لازم شود.
وی تأکید کرد: تنها کاهش سریع و گسترده انتشار گازهای گلخانه‌ای در کوتاه‌مدت می‌تواند به طور مؤثر خطرات اقلیمی را کاهش دهد و از عواقب سنگین اقلیمی جلوگیری کند.
کارشناس زمین در ادامه اظهارا داشت: چالش‌های پیش روی ما در زمینه تغییرات اقلیمی بسیار پیچیده است و نمی‌توان فقط به تکنولوژی‌های آینده امیدوار بود. فناوری‌های حذف دی‌اکسید کربن می‌توانند بخشی از راه‌حل باشند، اما موانع زیادی برای اجرای این پروژه‌ها در مقیاس وسیع وجود دارد.
آله بیگ تأکید کرد: فناوری‌های موجود هنوز به مرحله بهره‌برداری کامل نرسیده‌اند و چالش‌های زیادی برای دستیابی به مقیاس لازم و هزینه‌های معقول وجود دارد. این مشکلات می‌تواند از تأثیرگذاری فناوری‌های حذف کربن در کاهش سریع دمای جهانی بکاهد.
وی گفت: یکی دیگر از موانع پیش روی فناوری‌های حذف دی‌اکسید کربن، تأثیرات زیست‌محیطی و پایداری آنهاست.
وی توضیح داد: حتی اگر بتوانیم این فناوری‌ها را در مقیاس وسیع اجرایی کنیم، باید به این نکته توجه داشته باشیم که منابع طبیعی ممکن است تحت فشار قرار گیرند و تأثیرات منفی غیرمنتظره‌ای بر اکوسیستم‌ها داشته باشیم.
کارشناس زمین شناسی ادامه داد: با وجود این چالش‌ها، باید به اقدامات فوری و عملی در کوتاه‌مدت تمرکز کنیم. کاهش سریع و گسترده انتشار گازهای گلخانه‌ای تنها راهکار واقعی و مؤثر در مواجهه با خطرات تغییرات اقلیمی است. باید از تمام ابزارهای در دسترس برای کاهش انتشار استفاده کنیم و نمی‌توانیم به تکنولوژی‌های آینده به عنوان راه‌حل اصلی اعتماد کنیم.
اله بیگی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر، باید سیاست‌های بین‌المللی و همکاری‌های گسترده‌تری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ایجاد شود، تغییرات اقلیمی یک مسئله جهانی است و هیچ کشوری به‌تنهایی نمی‌تواند با این چالش مقابله کند. همکاری‌های بین‌المللی و استفاده از تجربیات کشورهای مختلف می‌تواند به توسعه راه‌حل‌های پایدارتر و جامع‌تر کمک کند.
وی افزود: ما در مقطعی حساس قرار داریم و هرگونه تأخیر در اقدامات اقلیمی ممکن است عواقب جبران‌ناپذیری برای نسل‌های آینده به همراه داشته باشد، سرعت گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی به گونه‌ای است که هر سال عقب می‌افتد می‌تواند خطرات جدی‌تری به همراه داشته باشد؛ از این رو، سیاست‌گذاران باید با جدیت بیشتری به این موضوع بپردازند و اقداماتی سریع و مؤثر برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای انجام دهند.
کارشناس زمین شناسی تصریح کرد: آموزش عمومی و افزایش آگاهی مردم نیز نقش مهمی در مقابله با تغییرات اقلیمی دارد، مردم باید از تأثیرات تغییرات اقلیمی و ضرورت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای آگاه شوند و در زندگی روزمره خود به اقدامات پایدار توجه کنند، تغییرات کوچک در رفتارهای روزمره، مانند استفاده کمتر از سوخت‌های فسیلی و مصرف بهینه انرژی، می‌تواند در مجموع تأثیرات مثبتی بر محیط زیست داشته باشد.
اله بیگی تأکید کرد: تغییرات اقلیمی نیازمند یک رویکرد همه‌جانبه است که شامل همکاری‌های بین‌المللی، توسعه فناوری‌های جدید و تغییرات در رفتارهای فردی و اجتماعی می‌شود.
