به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بر اساس گزارش مرکز ملی داده‌های برف و یخ آمریکا، حداکثر مساحت یخ‌های قطبی که روز شنبه اندازه‌گیری شد، ۱۴.۳۳ میلیون کیلومتر مربع بود که حدود ۸۰ هزار کیلومتر مربع کمتر از رکورد قبلی در سال ۲۰۱۷ است؛ مساحتی تقریباً معادل ایالت کالیفرنیا.
دانشمندان معتقدند افزایش دما عامل اصلی این کاهش است. والت مایر، دانشمند داده‌های یخی، توضیح داد: «یخ‌های دریایی به‌شدت به تغییرات دما حساس هستند؛ دمای ۳۱ درجه فارنهایت مناسب برای اسکیت روی یخ است، اما با رسیدن به ۳۳ درجه، یخ‌ها آب می‌شوند.»
جنیفر فرانسیس، دانشمند مرکز تحقیقات اقلیمی وودول، این رکورد جدید را زنگ خطری جدی دانست و گفت: «یخ‌های دریایی در حال ناپدید شدن هستند و این مسئله مانند یک سیستم هشدار زودهنگام درباره تغییرات پنهان‌تر عمل می‌کند.» منطقه قطب شمال که چهار برابر سریع‌تر از سایر نقاط جهان گرم می‌شود، تأثیرات گسترده‌ای بر الگوهای آب‌وهوایی جهانی دارد. کاهش اختلاف فشار و دما بین شمال و جنوب باعث تضعیف جریان جت استریم شده و منجر به وقوع طوفان‌ها و بارش‌های شدیدتر در مناطق جنوبی می‌شود.
کاهش یخ‌های قطبی تأثیرات مخربی بر حیات وحش، از جمله خرس‌های قطبی و فوک‌ها دارد که برای شکار و تولیدمثل به یخ‌ها وابسته‌اند. همچنین نازک‌تر شدن یخ‌های باقی‌مانده احتمال ذوب سریع‌تر آن‌ها در تابستان را افزایش می‌دهد.
از سال ۱۹۷۹ تاکنون، بزرگ‌ترین میزان یخ‌های زمستانی ۱۶.۶۴ میلیون کیلومتر مربع بوده است. این بدان معناست که مساحت یخ‌های قطبی در زمستان حدوداً به اندازه کشور پاکستان کاهش یافته است. همچنین پنج مورد از کمترین میزان ثبت‌شده مربوط به سال‌های پس از ۲۰۱۵ بوده‌اند.
این روند کاهشی نه‌تنها در قطب شمال بلکه در قطب جنوب نیز مشاهده می‌شود؛ جایی که امسال سطح یخ‌ها نزدیک به رکورد کمترین میزان خود قرار گرفت.
