به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از Goal، آرنه اسلوت، سرمربی لیورپول، فصل گذشته کاری واقعاً شگفت‌انگیز انجام داد؛ او جای خالی یورگن کلوپ افسانه‌ای را به‌گونه‌ای پر کرد که انگار کار ساده‌ای است. سرمربی سابق فاینورد توانست قرمزها را به قهرمانی لیگ برتر برساند و این را تنها با یک خرید جدید یعنی فدریکو کیه‌زا انجام داد؛ آن هم بازیکنی که به‌ندرت در ترکیب اصلی قرار گرفت.
به همین خاطر است که تصور اینکه اسلوت با تیمی تقویت‌شده چه خواهد کرد، بسیار هیجان‌انگیز است؛ چرا که کاملاً روشن است ریچارد هیوز و همکارانش در لیورپول این تابستان کاملاً جدی هستند. برخلاف تابستان گذشته که عملاً هیچ فعالیتی نداشتند (حتی در تمدید قرارداد ستاره‌هایی مانند فن‌دایک، صلاح و آرنولد)، حالا قرمزها مصمم‌اند تا پیش از پایان ژوئن، هرچه سریع‌تر خریدهای خود را نهایی کنند.
در واقع، انتقال جرمی فریمپونگ از حالا قطعی شده (خبری که تلخی جدایی ترنت الکساندر-آرنولد و رفتنش به رئال مادرید را تا حدودی کاهش داده) و به نظر می‌رسد خریدهای سطح بالا دیگری هم در راه باشند.
قرارداد ویرتز را هر چه زودتر قطعی کنید!
دومینیک سوبوسلای در قهرمانی لیورپول در فصل گذشته نقشی کلیدی داشت؛ دوندگی بی‌امان او برای سبک پرسی که اسلوت اجرا می‌کند، حیاتی بود. او همچنین در پیروزی‌های مهمی مانند بازی با منچسترسیتی و نیوکسل در ماه فوریه درخشید. اما با وجود همه‌ی این‌ها، مشارکت مستقیم او در ۱۶ گل کمی ناامیدکننده بود (آن هم برای بازیکنی که اغلب در پست شماره ۱۰ پشت مهاجمان بازی می‌کرد.) به همین دلیل هم بود که وقتی ناگهان مشخص شد لیورپول در صدر صف خرید فلوریان ویرتز قرار گرفته، هواداران به وجد آمدند. ویرتز بی‌تردید یکی از مهیج‌ترین و تأثیرگذارترین شماره ۱۰ های حال حاضر فوتبال است.
وقتی معلوم شد که این ستاره آلمانی حاضر به ترک بایر لورکوزن است، همه انتظار داشتند او راهی بایرن مونیخ شود (باشگاهی که همیشه استعدادهای برتر بوندس‌لیگا را جذب می‌کند). اما به نظر می‌رسد قلب ویرتز برای مرسی‌ساید می‌تپد، و لورکوزن هم طبعاً ترجیح می‌دهد او را به لیورپول بفروشد تا به تیمی که قهرمانی بوندس‌لیگا را از آن‌ها گرفته است.
باشگاه آلمانی در حال حاضر برای فروش ویرتز مبلغی در حدود ۱۲۵ میلیون پوند (۱۷۰ میلیون دلار) طلب کرده است (و البته طبیعی است که برای باارزش‌ترین دارایی‌شان سخت‌گیری کنند) اما طبق گزارش‌ها، توافقی به ارزش رکورد تاریخ فوتبال بریتانیا در آستانه نهایی شدن است. تا زمانی که تأیید رسمی این انتقال منتشر نشود، خیال هواداران لیورپول راحت نخواهد شد؛ به‌ویژه حالا که ژابی آلونسو، سرمربی فصل قبل لورکوزن، هدایت رئال مادرید را به‌دست گرفته است.
ورود ویرتز فقط یک خرید بزرگ نیست؛ او یک تغییردهنده‌ی بازی است و احتمالاً ارزش تمام پول پرداخت‌شده را دارد. او تازه ۲۲ ساله شده، و فقط محمد صلاح (با ۳۶ پاس گل) در دو فصل اخیر بین پنج لیگ معتبر اروپا، پاس گل بیشتری از ویرتز (۳۳ پاس گل) داده است. حالا تصور کنید صلاح، ویرتز و فریمپونگ را کنار هم در لیگ برتر بازی کنند (واقعاً می‌تواند ترکیبی مرگبار باشد!).
جانشین رابرتسون را پیدا کنید
مشاهده‌ی اندی رابرتسون با مدال دوم قهرمانی لیگ برتر واقعاً لذت‌بخش بود و این موضوع باید هرگونه تردید در مورد جایگاه او به‌عنوان یکی از بهترین مدافعان چپ تاریخ لیگ برتر را از بین ببرد. اما واقعیت این است که فصل ۲۵-۲۰۲۴ به‌وضوح نشان داد رابرتسون در حال افت است؛ موضوعی که برای بازیکنی ۳۱ ساله کاملاً قابل درک است.
سال‌ها بازی پرفشار و با شدت بالا، بالاخره اثر خودش را می‌گذارد؛ این مسئله را می‌شود از آمار تنها یک پاس گل در ۳۳ بازی لیگ برتر فهمید. بدتر از آن، رابرتسون در برخی بازی‌ها از نظر دفاعی هم آسیب‌پذیر ظاهر شد؛ از جمله در دو دیدار برابر فولام، جایی که آنتونی رابینسون (بازیکنی که مدت‌هاست به‌عنوان جانشین بالقوه رابرتسون در آن فیلد مطرح است) واقعاً او را به دردسر انداخت.
با این حال، ریچارد برای جانشینی رابرتسون، میلوس کرکز، ستاره بورنموث را در مدنظر دارد. جذب ستاره‌ی بورنموث از بسیاری جهات منطقی به‌نظر می‌رسد. ملی‌پوش مجارستانی فقط ۲۱ سال دارد (در مقایسه با رابینسون، بازیکن فولام که ۲۷ ساله است) و در فصل گذشته نشان داد می‌تواند نفوذی در جناح چپ داشته باشد که زمانی امضای بازی رابرتسون بود.
کرکز پیش‌تر مورد توجه منچسترسیتی هم قرار گرفته بود، بنابراین انتقالش ارزان نخواهد بود. گفته می‌شود بورنموث حدود ۴۵ میلیون پوند (۶۱ میلیون دلار) می‌خواهد؛ اما شنیده‌ها حاکی از آن است که او هم مشتاق است به لیورپول بپیوندد. بنابراین، اسلوت احتمالاً خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شود، جانشین رابرتسون را در اختیار خواهد داشت.
یک مهاجم جذب کنید
لیورپول تابستان امسال به یک مهاجم نیاز دارد؛ زیرا در حال حاضر هیچ مهاجمی ندارند که واقعاً بتوانند رویش حساب کنند. درک موضوع به همین سادگی است. دیگو ژوتا دائماً مصدوم می‌شود؛ و داروین نونیز حتی نمی‌تواند دروازه‌ی خالی را باز کند! مشخص نیست باشگاه‌های خواهان ژوتا حاضرند چقدر برای بازیکنی با سابقه‌ی مصدومیت بالا بپردازند. اما از آن عجیب‌تر، این است که ظاهراً چند باشگاه حاضرند مبلغ مناسبی برای داروین نونیز بپردازند!
گفته می‌شود دیگو سیمئونه، سرمربی اتلتیکو مادرید، معتقد است می‌تواند بهترین نسخه از نونیز را در اختیار داشته باشد و اگر این پیشنهاد روی میز باشد، لیورپول بی‌شک از انتقال او به متروپولیتانو استقبال خواهد کرد. (مخصوصاً اگر بتوانند در عوض خولیان آلوارز را جذب کنند) با این حال، در شرایط فعلی، بسیار محتمل‌تر است که باشگاهی از عربستان سعودی حاضر شود مبلغی بالاتر از ارزش واقعی برای نونیز بپردازد. (زمستان گذشته هم از عربستان علاقه‌هایی برای جذب نونیز وجود داشت.) هر جا که نونیز برود (و بی‌شک تابستان امسال خواهد رفت)، پول حاصل از فروشش صرف خرید یک مهاجم جوان و آینده‌دار خواهد شد.
از آن‌جا که نیوکسل (که سهمیه لیگ قهرمانان هم دارد) عملاً لیورپول و دیگر باشگاه‌ها را در رقابت برای جذب الکساندر ای ساک کنار زده، و آرسنال هم در آستانه نهایی کردن انتقال بنیامین ششکو است، حالا به‌نظر می‌رسد هوگو اکیتیکه از اینتراخت فرانکفورت گزینه‌ی اصلی لیورپول برای فصل آینده است. البته، چلسی هم شدیداً به جذب این مهاجم فرانسوی علاقه‌مند است، بنابراین رقابت سختی در پیش خواهد بود. قیمت او هم احتمالاً بالا است، اما با توجه به کمبود «مهاجم شماره ۹» در بازار، شاید ارزشش را داشته باشد.
در عین حال، نباید از وضعیت ویکتور اوسیمن غافل شد. مهاجم نیجریه‌ای دیگر مورد توجه باشگاه‌های بزرگ اروپایی نیست و به نظر می‌رسد در مسیر انتقال به لیگ عربستان قرار دارد اما بند فسخ قراردادش در ناپولی ۷۵ میلیون یورو (۶۳ میلیون پوند/۸۴ میلیون دلار) است که برای بازیکنی در این سطح، رقم معقولی به نظر می‌رسد.
وضعیت کوناته را مشخص کنید
ایبراهیما کوناته واقعاً به یک معمای بزرگ برای لیورپول تبدیل شده. مدافع فرانسوی بدون شک پتانسیل این را دارد که به یکی از بهترین مدافعان جهان تبدیل شود؛ او قدبلند، قدرتمند، سریع است و فصل گذشته هم در کنار ویرجیل فن‌دایک یکی از بهترین زوج‌های دفاعی لیگ برتر را تشکیل دادند.
اما آینده کوناته در آن فیلد اصلاً روشن نیست. دو دلیل باعث شده که آینده این بازیکن در آن فیلد مبهم باشد؛ اول، اینکه گاهی اشتباهات نگران‌کننده‌ای مرتکب می‌شود و دوم اینکه تنها یک سال از قراردادش باقی مانده است. کوناته شاید از نظر ارزش، به اندازه آرنولد نباشد، اما لیورپول قطعاً نمی‌خواهد یک مدافع ۲۶ ساله با این توانایی را تابستان بعد رایگان از دست بدهد. بنابراین، هیوز و تیمش باید درباره آینده او تصمیمی بزرگ بگیرند.
اگر حتی کوچک‌ترین نشانه‌ای از این وجود داشته باشد که کوناته قصد دارد راه آرنولد را در پیش بگیرد (یعنی قراردادش را تا پایان ادامه دهد و بعد به‌صورت آزاد به رئال مادرید یا شاید هم پاری‌سن‌ژرمن برود) لیورپول باید همین تابستان او را بفروشد. البته این سناریو ایده‌آل نیست. لیورپول همین حالا هم در قلب خط دفاعی عمق کافی ندارد. جرل کوانسا نسبت به فصل قبل افت کرده، و جو گومز، که سابقه مصدومیت بالایی دارد، تازه از یک مصدومیت طولانی برگشته است.
در عین حال، لیورپول هنوز هم به دنبال خرید یک مدافع چپ‌پا و جوان است تا به مرور جای فن‌دایک را بگیرد. در نتیجه، چه کوناته بماند و چه برود، لیورپول حتماً باید تابستان امسال خط دفاعی‌اش را تقویت کند.
جذب یک جایگزین برای گروانبرخ
خیلی راحت می‌شود گفت که لیورپول بدون تبدیل شدن رایان گروانبرخ به هافبک دفاعی، قهرمان لیگ نمی‌شد. رد شدن دراماتیک مارتین زوبیمندی در آخرین لحظات برای پیوستن به لیورپول، در ظاهر یک ضربه مهلک به شانس قهرمانی تیم بود مخصوصاً که هیوز هیچ گزینه جایگزینی نداشت. اما گروانبرخ، برخلاف انتظار، در پست شماره ۶ عملکرد درخشانی داشت، به‌واسطه‌ی پیش‌بینی‌های دقیقش (هیچ هافبکی در فصل گذشته بیشتر از او توپ‌ربایی نداشت و توانایی کم‌نظیرش در عبور از خطوط فشار حریف با حرکات نرم و روان) به یکی از بهترین شماره ۶ های تاریخ لیورپول تبدیل شد.
در واقع، گروانبرخ بیش از حد حیاتی شد. اسلات به‌وضوح باور نداشت که واتارو اندو بتواند این نقش را به همان شکل ایفا کند، بنابراین گروانبرخ تقریباً در همه بازی‌ها به میدان رفت و از حدود فوریه به بعد، کاملاً خسته به‌نظر می‌رسید.
هرچند تجربه گروانبرخ به‌عنوان هافبک دفاعی موفقیت‌آمیز بود و کورتیس جونز و الکسیس مک‌آلیستر بازیکنانی چندپسته هستند، اما لیورپول هنوز هم نیاز به یک گزینه دیگر جلوی خط دفاعی دارد تا فشار را از روی گروانبرخ بردارد — به‌ویژه با توجه به اینکه آینده استفان بایچتیچ هم نامشخص است.
ادرسون، هافبک دونده، فیزیکی و پاسور آتالانتا، کاملاً مناسب این پست به نظر می‌رسد؛ اما با توجه به اینکه لیورپول در خطوط دیگر هم هزینه‌های بزرگی انجام داده، مشخص نیست آیا واقعاً حاضر هستند برای جذب این برزیلی هم رقم بالایی خرج کنند یا نه.
فروش بازیکنانی که اسلات نمی‌خواهد
قهرمانی لیورپول در لیگ قطعاً نتیجه یک تلاش تیمی بود، اما بدون شک آرنه اسلوت بازیکنان موردعلاقه خودش را داشت. در واقع، فقط ۱۴ بازیکن در فصل گذشته حداقل ۱۰ بازی لیگ را به‌عنوان بازیکن ثابت آغاز کردند و یکی از آن‌ها، کائویمین کلهر، به برنتفورد پیوسته است؛ بخشی از دلیل این انتقال هم این بود که انتقال جیورجی مامارداشویلی از والنسیا از تابستان گذشته قطعی شده بود.
اسلوت گفته که فدریکو کیه‌زا هنوز می‌تواند آینده‌ای درخشان در آن فیلد داشته باشد، البته اگر بتواند از نظر بدنی به آمادگی کامل برسد (اما این «اگر» بزرگی است.) کیه‌زا فقط ۱۰۴ دقیقه در کل فصل لیگ بازی کرد و بازگشت به سری‌آ می‌تواند برای او بسیار وسوسه‌انگیز باشد.
هاروی الیوت هم احتمالاً در حال سبک‌سنگین کردن آینده‌اش است. این بازیکن چندپسته که از کودکی طرفدار لیورپول بوده، فقط دو بازی را فصل گذشته به‌عنوان بازیکن فیکس آغاز کرد. حالا با احتمال اضافه شدن فلوریان ویرتز، جایگاه او در تیم حتی کمرنگ‌تر هم خواهد شد. الیوت به برایتون لینک شده و این انتقال به‌نظر می‌رسد برای هر دو طرف، عقلانی و مفید باشد —زیرا هم برای خود الیوت که می‌خواهد بازی کند، و هم برای لیورپول که به پول نیاز دارد تا پروژه خریدهای تابستانی‌اش را تکمیل کند.
اگر میلوس کرکز جذب شود، تقریباً قطعی است که کستاس سیمیکاس (جانشین قدیمی رابرتسون) نیز از تیم جدا خواهد شد. اما وضعیت لوئیس دیاز بسیار پیچیده‌تر است. دیاز فصل گذشته بهترین فصل خود در لیورپول را سپری کرد، اما شایعات پیوستنش به بارسلونا همچنان ادامه دارد و نمی‌توان انکار کرد که احتمالاً خود بازیکن هم از رفتن به کاتالونیا استقبال کند.
البته، در سمت چپ خط حمله، اسلات کودی خاکپو را هم دارد؛ بازیکنی که اگر سالم بماند، شاید حتی بهتر از دیاز هم باشد. با این حال، فروش دیاز فقط در صورتی معقول است که هم ویرتز جذب شود و هم یک مهاجم نوک باکیفیت به تیم اضافه شود تا تضمین شود که خط حمله‌ی قهرمان، نسبت به فصل گذشته قوی‌تر از همیشه باقی بماند.
مدیر هلندی شاید معجزه کرده باشد و لیورپول را به صدر فوتبال انگلیس برگردانده باشد؛ اما حفظ این جایگاه، بدون تقویت قابل‌توجه، حتی سخت‌تر از فتح آن است.
