فروغ اله بیگی در گفت‌وگو با خبر نگار ایمنا در رابطه با پیل‌های سوختی اظهار کرد: کاتالیست‌ها نقش بسیار مهمی در عملکرد پیل‌های سوختی دارند. تحقیقات نشان داده که استفاده از مواد کاتالیزوری مبتنی بر نیکل و آهن می‌تواند کارایی این پیل‌ها را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. این مواد می‌توانند جایگزین کاتالیست‌های گران‌قیمت پلاتین شوند و به کاهش هزینه‌های تولید کمک کنند.
وی افزود: این موضوع به‌خصوص مهم است، زیرا هزینه‌های بالای کاتالیست‌ها یکی از موانع اصلی برای پذیرش گسترده این فناوری به شمار می‌رود؛ با کاهش هزینه‌ها، می‌توانیم پیل‌های سوختی را به عنوان گزینه‌ای رقابتی در بازار انرژی مطرح کنیم. به‌علاوه، این کاهش هزینه‌ها به صنعت حمل و نقل هم کمک خواهد کرد تا بتوانند به‌راحتی از این فناوری استفاده کنند.
این کارشناس صنایع شیمی گفت: این فناوری می‌تواند تحولاتی جدی در صنعت حمل و نقل ایجاد کند؛ به‌عنوان مثال، خودروهای پیل سوختی هیدروژنی می‌توانند به عنوان یک گزینه پایدار برای خودروهای الکتریکی با باتری‌های سنتی مطرح شوند. مزیت بزرگ آن‌ها این است که زمان سوخت‌گیری آن‌ها بسیار کمتر از زمان شارژ باتری‌های الکتریکی است و می‌توانند محدوده بیشتری را با یک بار سوخت‌گیری طی کنند.
اله بیگی به چالش‌ها نیز اشاره کرد و گفت: یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها، زیرساخت‌های ناکافی برای تأمین و توزیع هیدروژن است. ما به یک شبکه گسترده از ایستگاه‌های سوخت‌گیری نیاز داریم تا بتوانیم به طور مؤثر از این فناوری در حمل و نقل استفاده کنیم. همچنین، روش‌های تولید هیدروژن، مانند الکترولیز آب، باید بهبود یابد تا از نظر اقتصادی و محیط‌زیستی پایدارتر باشد.
وی همچنین بر ضرورت اقداماتی برای توسعه زیرساخت‌ها تأکید کرد و بیان داشت: یکی از اقداماتی که می‌توان انجام داد، سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه است. دولت‌ها می‌توانند با حمایت مالی از پروژه‌های تحقیقاتی و شرکت‌های نوپا در این زمینه، زیرساخت‌های لازم را فراهم کنند. همچنین، تشویق به همکاری‌های بین‌المللی می‌تواند به بهبود فناوری‌های تولید و توزیع هیدروژن کمک کند.
این کارشناس همچنین اشاره کرد: فناوری پیل‌های سوختی هیدروژنی می‌تواند تأثیرات مثبتی بر روی اشتغال و اقتصاد محلی داشته باشد. با گسترش استفاده از این فناوری، مشاغل جدیدی در زمینه تولید هیدروژن و توسعه ایستگاه‌های سوخت‌گیری ایجاد خواهد شد. همچنین، با کاهش آلاینده‌ها، سلامت عمومی بهبود می‌یابد و فشار کمتری بر روی منابع طبیعی خواهیم داشت.
اله بیگی در پاسخ به نگرانی‌های محیط‌زیستی گفت: این فناوری می‌تواند به عنوان یک راهکار کلیدی در مبارزه با تغییرات اقلیمی عمل کند. با استفاده از پیل‌های سوختی هیدروژنی، می‌توانیم انتشار گازهای گلخانه‌ای را به حداقل برسانیم و به سمت یک آینده پایدارتر حرکت کنیم.
وی همچنین افزود: بهبود روش‌های تولید هیدروژن از منابع تجدیدپذیر، مانند انرژی خورشیدی و بادی، می‌تواند به افزایش پایداری این فناوری کمک کند. با توجه به اینکه هیدروژن به عنوان یک حامل انرژی پاک شناخته می‌شود، بهینه‌سازی فرآیندهای تولید آن از اهمیت بالایی برخوردار است.
این کارشناس صنایع شیمی گفت: با استفاده از فناوری‌های جدید، می‌توانیم از هیدروژن به عنوان یک منبع انرژی اصلی در صنایع مختلف، از جمله تولید برق و گرما استفاده کنیم. این امر نه تنها به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به توسعه یک اقتصاد کم‌کربن نیز منجر شود.
فروغ اله بیگی در خصوص تأثیرات اجتماعی این فناوری تأکید کرد: این فناوری می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی مردم و کاهش آلودگی هوا کمک کند. با گسترش استفاده از پیل‌های سوختی هیدروژنی، ما می‌توانیم به توسعه جوامع پایدار و سالم‌تر دست یابیم.
وی همچنی ن به نیاز به آموزش و آگاهی‌سازی عمومی اشاره کرد و گفت: برای تسریع در پذیرش این فناوری، لازم است که مردم و صنایع از مزایای پیل‌های سوختی هیدروژنی آگاه شوند. این امر می‌تواند از طریق برگزاری کارگاه‌ها، سمینارها و برنامه‌های آموزشی تحقق یابد.
این کارش ناس در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به نیاز روزافزون به منابع انرژی پایدار، فناوری پیل‌های سوختی هیدروژنی می‌تواند به عنوان یکی از راه‌حل‌های کلیدی در دستیابی به اهداف توسعه پایدار و کاهش تغییرات اقلیمی مطرح شود. این روند نیاز به همکاری و همفکری تمامی ذینفعان، از جمله دولت‌ها، صنعت و جامعه مدنی دارد.
