به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از وبگاه erth، گرمایش اقیانوس‌ها، یکی از مهم‌ترین نشانه‌های تغییرات اقلیمی، اکنون به مرحله‌ای رسیده است که پیامدهای آن در مقیاسی جهانی احساس می‌شود، یافته‌های یک پژوهش بین‌المللی جدید، نشان می‌دهد که دمای سطح اقیانوس‌ها از سال ۲۰۰۰ تاکنون به‌طور پیوسته در حال افزایش بوده و این روند نه‌تنها منجر به افزایش بخار آب در جو و تشدید طوفان‌ها شده، بلکه موجب تغییر جریان‌های بادی و دریایی نیز شده است، اهمیت این پژوهش از آن جهت است که با تحلیل بلندمدت داده‌های اقلیمی، تصویری شفاف‌تر از روندهای نگران‌کننده گرمایش جهانی ارائه می‌دهد.
در این مطالعه که توسط کوین ترنبرث از دانشگاه اوکلند و مرکز ملی تحقیقات جوی آمریکا انجام شده، داده‌های ماهواره‌ای، سنجش‌های حرارتی و مدل‌های اقلیمی از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ تحلیل شده‌اند، نتایج نشان می‌دهد که مناطق وسیعی از اقیانوس‌های جهان، به‌ویژه شمال اطلس، آب‌های ژاپن، حوالی نیوزیلند و شرق آرژانتین، با افزایش محسوس دما روبه‌رو شده‌اند. از نظر علمی، افزایش دمای سطح اقیانوس به‌طور مستقیم بر میزان تبخیر، رطوبت جو و شدت بارش‌ها اثرگذار است؛ مطالعه منتشرشده در نشریه Earth System Science Data تأیید می‌کند که اقیانوس‌ها حدود ۹۰ درصد گرمای اضافی ناشی از تغییرات اقلیمی را جذب کرده‌اند، همچنین داده‌های جدید با مطالعات پیشین مانند تحقیق منتشرشده در Nature Climate Chang همخوانی دارد که بر نقش گرمایش اقیانوس در ناپایداری‌های اقلیمی تأکید کرده بودند، در مناطق استوایی نیز افزایش قابل‌توجه دما ثبت شده، اما نوسانات ناشی از پدیده‌های ال‌نینو و لانینا موجب تغییرپذیری بیشتر در این مناطق شده‌اند.
گرمایش اقیانوس‌ها پیامدهای متعددی دارد:
-
افزایش بخار آب موجب بارش‌های شدیدتر و طوفان‌های قدرتمندتر می‌شود.
-
جریان‌های دریایی تغییر مسیر داده و سامانه‌های اقلیمی مناطق مختلف را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
-
مهاجرت گونه‌های دریایی تغییر کرده و تعادل اکولوژیکی به‌هم می‌خورد.
-
زیستگاه‌های حساس مانند صخره‌های مرجانی در معرض نابودی قرار گرفته‌اند.
گزارش سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا NOAA هشدار داده است که افزایش دمای اقیانوس‌ها نه‌تنها بر تنوع زیستی، بلکه بر اقتصاد جوامع ساحلی نیز اثر مستقیم دارد، ماهیگیری صنعتی، حمل‌ونقل دریایی و حتی سلامت انسان‌ها از این تحولات متأثر می‌شوند.
کوین ترنبرث، رهبر این پروژه، در مصاحبه‌ای با وب‌سایت Erth گفت «یافتن یک الگوی مشخص و پایدار در داده‌های اقلیمی کار آسانی نیست، اما روندی که در این مطالعه مشاهده کردیم، بسیار گویا است، گرمایش اقیانوس‌ها اکنون به تغییرات عمیق در جریان‌های بادی و دریایی منجر شده است.»
او هشدار می‌دهد که تکیه بر داده‌های کوتاه‌مدت می‌تواند گمراه‌کننده باشد و باید از طریق مطالعات طولانی‌مدت و تحلیل‌های چندمنظوره، سیگنال‌های پایدار تغییرات اقلیمی را شناسایی کرد، وی همچنین بر نقش سیاست‌گذاری علمی و بین‌المللی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تأکید می‌کند؛ از سوی دیگر، پژوهشگران مؤسسه اقلیم‌شناسی دانشگاه برکلی در گزارشی تأیید کرده‌اند که «نقشه‌های گرمایی دریافتی از ماهواره‌های ناسا و اژانس فضایی اروپا، تطابق بالایی با مدل‌های پیش‌بینی اقلیمی نشان داده و نشان می‌دهد که تغییرات دمایی اقیانوس‌ها برخلاف نوسانات فصلی، روندی صعودی و نگران‌کننده دارد.»
افزایش گرمایش اقیانوس‌ها نه‌تنها به عنوان شاخصی از تغییرات اقلیمی، بلکه به عنوان عامل محرک در تشدید آن عمل می‌کند، جذب گرما توسط آب‌های سطحی می‌تواند منجر به آزادسازی بیشتر بخار آب و تشدید اثر گلخانه‌ای شود، این چرخه خودتقویت‌کننده، بدون مداخله جدی جهانی، ممکن است تغییرات برگشت‌ناپذیری در اقلیم جهانی به همراه داشته باشد.
کارشناسان محیط‌زیست پیشنهاد می‌کنند که کشورها ضمن پایش دقیق‌تر دمای اقیانوس‌ها، با سرمایه‌گذاری در فناوری‌های انرژی پاک، به کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای متعهد شوند، همچنین استفاده از سامانه‌های هوش مصنوعی برای تحلیل داده‌های ماهواره‌ای و هشدارهای زودهنگام، می‌تواند نقش مؤثری در مدیریت پیامدهای اقلیمی داشته باشد، برای مطالعه بیشتر درباره روندهای گرمایش اقیانوس، به گزارش منتشرشده در ScienceDirect مراجعه کنید.
