صنعت روغن و گریس نقشی اساسی در عملکرد صنایع گوناگون از جمله خودروسازی، نفت و گاز، هوافضا و بسیاری حوزه‌های دیگر دارد. با این حال، این صنعت در کشور با موانع متعددی روبه‌رو است. در ادامه، به بررسی عمیق این مشکلات و ارائه راهکارهایی برای ارتقای وضعیت این حوزه می‌پردازد.
موانع تولید و توزیع روانکارهای صنعتی
۱. نوسانات بازار
بازار خرید گریس و روغن صنعتی در ایران تحت تأثیر مستقیم تحریم‌ها و تغییرات قیمت جهانی نفت قرار دارد. این عوامل، چرخه تأمین و تقاضا را مختل کرده و تولیدکنندگان را با چالش‌هایی جدی در پایداری عرضه مواجه کرده‌اند.
۲. کنترل کیفیت
کیفیت روانکارها به طور مستقیم بر عملکرد تجهیزات صنعتی اثرگذار است. اما کمبود سیستم‌های نظارتی مؤثر و استانداردهای جهانی در فرآیند تولید، سبب کاهش کیفیت این محصولات در بازار داخلی شده است.
۳. محدودیت در مواد اولیه
تأمین مواد اولیه برای تولید روانکارها یکی از دغدغه‌های بزرگ صنعتگران است. محدودیت‌های وارداتی و هزینه‌های بالا، نه تنها بر قیمت نهایی محصولات تأثیر می‌گذارد، بلکه تولید برخی از انواع روانکارهای پیشرفته را نیز محدود کرده است.
۴. کمبود فناوری‌های نوین
صنعت روانکارهای صنعتی نیازمند تجهیزات پیشرفته و فناوری‌های مدرن است. با این حال، عدم سرمایه‌گذاری در این حوزه، بهره‌وری و ظرفیت تولید را کاهش داده و تولیدکنندگان را از رقابت با بازارهای جهانی بازمی‌دارد.
۵. عدم سازگاری با محیط زیست
تنظیمات محیط‌زیستی در ایران چندان مطابق با استانداردهای بین‌المللی نیست. این مسئله منجر به هدررفت روانکارهای استفاده شده و آلودگی محیط زیست شده است، که در نهایت به صنعت و محیط آسیب می‌رساند.
تأثیر تحریم‌ها بر بازار روانکارهای صنعتی در ایران
تحریم‌های اقتصادی تأثیرات گسترده‌ای بر بازار روانکارهای صنعتی ایران داشته است. این محدودیت‌ها باعث کاهش واردات مواد اولیه کلیدی مانند روغن پایه و ادتیوها شده که نقش اساسی در تولید روانکارهای باکیفیت دارند. همچنین، تولیدکنندگان ایرانی به دلیل تحریم‌ها از دسترسی به تکنولوژی‌های مدرن و تجهیزات پیشرفته محروم شده‌اند. این شرایط منجر به افزایش هزینه تولید، کاهش تنوع محصولات و افت کیفیت روانکارهای صنعتی در بازار داخلی شده است.
از سوی دیگر، تحریم‌ها موانع جدی برای صادرات روانکارهای صنعتی ایجاد کرده‌اند. محدودیت در مبادلات بانکی، مشکلات حمل‌ونقل بین‌المللی و عدم دسترسی به بازارهای جهانی، تولیدکنندگان را به تمرکز صرف بر بازار داخلی وادار کرده است. این موضوع علاوه بر کاهش درآمد ارزی، رقابت‌پذیری شرکت‌های ایرانی در مقایسه با برندهای بین‌المللی را به شدت کاهش داده و بازار داخلی را به شدت تحت فشار قرار داده است.
نقش روانکارهای صنعتی در بهبود عملکرد تجهیزات
روانکارها علاوه بر کاهش اصطکاک، از سایش و خرابی قطعات جلوگیری کرده و با انتقال حرارت و حفظ ویسکوزیته، بهره‌وری تجهیزات را به حداکثر می‌رسانند. در صورتی که از محصولات باکیفیت استفاده نشود، طول عمر ماشین‌آلات کاهش یافته و هزینه‌های تعمیرات افزایش می‌یابد.
راهکارهای پیشنهادی شرکت پتروکیمیا
افزایش سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های پیشرفته: تجهیز کارخانه‌هایی مانند شرکت پتروکیمیا به فناوری‌های مدرن می‌تواند کیفیت محصولات را بهبود بخشیده و رقابت‌پذیری بازار داخلی را افزایش دهد.
تقویت نظارت و کنترل کیفیت: تدوین و اعمال استانداردهای جهانی در تولید روانکارها، به افزایش اعتماد مصرف‌کنندگان منجر خواهد شد.
توجه به الزامات زیست‌محیطی: بهره‌گیری از فرآیندهای پایدار در تولید و بازیافت روانکارها، علاوه بر کاهش آلودگی، وجهه بهتری برای تولیدکنندگان ایجاد خواهد کرد.
نتیجه‌گیری
شرکت پتروکیمیا معتقد است که صنعت روانکارهای صنعتی در ایران پتانسیل بالایی برای رشد و توسعه دارد، اما برای بهره‌برداری از این ظرفیت‌ها، رفع موانع موجود و تمرکز بر نوآوری ضروری است. با اتخاذ راهکارهای علمی و سرمایه‌گذاری هدفمند، می‌توان علاوه بر ارتقای کیفیت محصولات، این صنعت را به جایگاه شایسته خود در بازارهای جهانی رساند.
